BENDEN SANA ZARAR GELMEZ

"Bir insan hayatı boyunca ortalama kaç insanla bağ kurar ya da etkileşime geçer acaba" diye düşündü Cengiz. Hep de sınavlara çalışırken aklına böyle alengirli düşünceler geliyordu. Zihnini bir an dersle ilgisi olmayan konularda oyalanırken bulurdu. 

Kimya finali vardı ve ders çalışmaktan kaçmak sayılmazdı herhalde atomları insanlara benzetmek. Bu düşüncelerle oyalanırkenki tesellisi de böyle olmuştu.

Her molekül iki ya da daha fazla atomun birleşmesinden oluşuyor, ilişkilerimiz de bunun gibi aslında. Tek başına atom gibi olmaktansa birleşip molekül olup çok daha güçlü olmak mesele. Bir Necla artı bir Mehmet, Necla ve Mehmet’ten fazlası aslında. Aralarında bir bağ olduğunda yani aile olduklarında her şey bambaşka bir hal alıyordu. Sesli gülerek boş çay bardağını ev arkadaşı Mehmet'e uzatmıştı. Mehmet ile aralarında bir anlaşma yapmışlardı, sınavlarının olduğu günlerde ev işlerinden muaftı Cengiz. 

Garda tanışmışlardı Mehmet ile, tercih yapacağı okullardan birine bakmak için gelmişti Cengiz, O da bir yakınını uğurluyordu.

Hiçbir tanışma tesadüf olamaz diye düşündü sonra. Misal Mehmet'in nişanlısı Necla… Bunlar ne alaka diyor herkes ama Cengiz’e göre enteresan bir voltran molekül oluşturuyorlar bir araya gelince. Pek bir ortak noktası olmayan tren yolcuları gibi ama gidecekleri yer aynı. Asıl mesele de bu zaten; amaçlar aynı, gidilecek yer aynı olsun, gerisi tamam.

Atomlar bağlanınca ortaya kendi işlevi olan bir yapı çıkıyor. Ailenin, fertlerinin toplamından fazlası olması da böyle. Belki daha yavaş, az biraz daha hantal ama birleşmelerde tek olanın yapamayacağı şeyleri birleşerek başarılabiliyorlar. Cengiz bu düşüncelerle boğuşurken birden Mehmet'e döndü;

- Abi nasıl kabul ettin beni eve, iki sene yalnız yaşamışsın?

- Paralar suyunu çekmişti, şaka şaka, bu çocuktan zarar gelmez dedim. Zor oğlum senin gibilerini bulmak, insanlarla anlaşmak.

İletişime geçtiğimiz insanda ilk baktığımız şey; “Nasıl biri, ondan bana zarar gelir mi, bu kişi ile iş yapılır mı?” gibi şeyler oluyor.

Mehmet de tren garında başlayan dostluk hikayesinde Cengiz hakkında ilk bunları düşünmüştü. 

Tanıştıklarında Mehmet nişanlıydı ve evlilik için paraya ihtiyacı vardı. Kaldığı evin giderlerini bir sene paylaşacak bir ev arkadaşı fena olmazdı. Cengiz ise ilk tercihindeki üniversitelerden birini kazanırsa aile evinden çıkacak ve bu şehre yerleşecekti; kalacak yer bulması gerekiyordu. Yani sebepler ve sonuçların dizilimi, karşılıklı ihtiyaç karşılama... Bu şekilde bir bağın oluşmasının hikayesi de böyle başlamıştı.

Yeni tanıştığımızda bunlar önemli ama devamında da önemini yitirmiyordu. Yani, “en kıymetlim” dediğimiz kişi ile ilişkimiz ömür boyu sürsün istiyor isek "benden sana zarar gelmez”i ona hissettirmek gerekiyordu. İnsanlar çıktıkları yolculuklarda yanındakinin kendi lehine olduğunu bildiğinde o yolculuk daha güvenli ve konforlu bir hale geliyordu.

İnsan ihtiyaç giderdiği ölçüde bir ortamda var oluyordu. Kimyada da böyle, ilişkilerde de hayatın genelinde de… Sürece fayda vermeyen maddeler girince hemen sistemden atılıyordu. Cengiz çayını yudumlarken bu düşünceler de ona eşlik etti. Evet benden kimseye zarar gelmez, o zaman nasıl fayda verebilirim acaba? 

   

 &

Deneyimsel Tasarım Öğretisi insanın mutlu, başarılı olması ve doyumlu ilişkiler yaşaması için tutarlı, faydalı, uygulanabilir ve anlaşılır bilgiler sunar. 

&

“Bu senin yaşamın…

Bu senin yaşamın ama, beni de ilgilendiriyor!”

Evet, senin yaşamın beni de ilgilendiriyor. Çünkü;

aynı zamanda, aynı seyirci karşısında, aynı sahneyi paylaşıyoruz.

YAHYA HAMURCU

&

&

 KİM KİMDİR  

İLİŞKİLERDE USTALIK

BAŞARI PSİKOLOJİSİ