Deneyimsel Öğreti ve Bilinç

Akşam güneşi yansımaya başlarken pencerelerden, evlerde bir telaş bir koşturmaca olurdu bu günlerde. Sokağa yayılan mis gibi yemek kokuları, mahallenin fırınından gelen buram buram pide kokusunun peşinde kuyruk oluşturan çocuklar.  Ali'lerin evinde de bir koşturmaca vardı. Herkes bir işin ucundan tutmuş koşturuyordu. Ali ise babaannesinin yanında oturmuş duasının bitmesini bekliyordu. Soracağı sorular vardı.  - Babaanne arkadaşım oruç tutacakmış ben de oruç tutmak istiyorum ama neresinden tutmam gerekiyor?  Babaanne torunu Ali'nin başını okşayarak gülümsedi.  - Bir yılda 12 ay vardır yavrucuğum. Bunlardan bir tanesi çok kıymetlidir. Kıymetini biz ölçemeyiz. Ah evladım keşke biz de kıymetini tam olarak bilebilseydik. - Hangi ay babaanne merak ettim, adı ne? - Merak et ki öğrenebilesin evladım. Bu ay ne kadar güzel bir aydır bir bilsen. Bu ayda yapılan her şey çok kıymetli. Ettiğin tebessüm, yaptığın yardım, çocuklara sevgin, yaşlılara hürmetin, anne babana yapıp ettik...

Denizden çek oltanı,  Duvara as baltanı. Hoş geldi sefa geldi, On bir ayın sultanı. Dua eksilmez dilden,  Kaşık düşmez elden,  Haydi çekinme ye,  Ekmek elden, su gölden. İnsan, hayatta bazen neye yaklaşacağını neyden uzak duracağını bilemez. Hayır diyemediğimiz o baklava dilimi, ‘Allah’ım böyle bir lezzet olamaz!’ diye tadına dayanamadığımız iskender, Güzel bir yuvalama çorbasına hayır diyen çıkar mı aramızda?  Bak şimdi, mantı mı dedin sen? Yemekten sonra şöyle bir köpüklü kahve... Çaysız yapamam mı diyorsun? Dur, dur! O tartışma programında adam düşüncesizce konuştu diye bağırma. ‘Ay, gel komşu gel. Gıybet zamanı. Ne haberlerim var sana.’ ‘Gel abla gel. Fırından yeni çıkmış mis gibi, daha neler var neler. Taptaze bunlar.’ diyerek bir aylık ürünleri pazarlayanlar… Organik adı altında kimyasal ya da paketli ürünü önümüze sunanlar… İnsan neye yaklaşmalı neyden uzaklaşmalı acaba? Gerçek olan neydi? Her şeyin birbirine girdiği, yanlış olanın normalleştiği bu dönemd...