Deneyimsel Öğreti ve Bilinç

Mutfak tezgahındaki tepside bardaklar yan yana dizilmişti. Doldurulmak için sıralarını bekliyorlardı. Çaydanlığı eline alınca hatırlamaya çalıştı.  Altındaki tabağında ufak bir kırık olan bardak annesinindi. Onun çayını biraz açık doldurdu. O öyle severdi. Teyzesi çay kaşığını bardağa ters koymuştu. Değişik fikirler hep onun aklına gelirdi.  Komşuları Melahat teyze bulunduğu yere uyum sağlar, birileri gülerse güler, birileri ağlarsa onlarla ağlardı. Çay kaşığı düz olan bardak da onundu. Son olarak altlığı olmayan kendi bardağını doldurdu. Tepsiyi alıp sohbetin koyulaştığı, şuh kahkahaların yükseldiği balkona yöneldi. Bardakları sahiplerinin önüne koyup sandalyesine yerleşti. O sırada teyzesi Hatice masadaki herkese göz gezdiriyordu. Hepsinin onu dinlediğinden emin olunca sesini alçaltarak devam etti. Fısıldamasının sebebi söyleyeceklerinin duyulmasını istememesi değildi. Bu şekilde konuşarak dedikodu yapmaktan hoşlanmadığına kendini inandırmak istiyordu. “Geçen ablama gittim. ...