DOĞRU MEVSİM
Baharı aratmayan bir Ocak sabahıydı. Masmavi gökyüzü şaşırtıyordu insanı. Kar yağışını heyecanla bekleyen çocuklar sabahın ilk ışıklarıyla pencereye koşuyordu. Neden bürünmüyordu beyaza sokaklar. Kar yerini çoktan güneşe bırakmıştı. Hal böyle olunca mikroplar kol geziyordu. Dört yana yayılmış hastalıkların önü alınmıyor, hastaneler dolup taşıyordu. Dengeler tersine dönünce bu her alanı etkiliyordu. Her evde bir hasta olunca şikayetler artıyor kimsenin konuşmaya enerjisi kalmıyor, işler aksıyor, verim düşüyordu.
Peki dengesi bozulan sadece mevsimler miydi? Herkesin dilinde “mevsimler değişti ne kış kış gibi ne yaz yaz gibi" diye serzenişler...
Peki insan, insan kendi yaşantısındaki dengeden haberdar mıydı?
“Eskiler bir başka” derler. Neden? Çocuk çocukluğuna, büyük büyüklüğüne vakıftı. Neredeyse her çocuk oflamadan ekmek almaya giderdi. Ondan su istediğinde ise yüzünde tebessümle o bir bardak suyu getirirdi. Sofrada her akşam toplanılır, o bayramlarda eller söylenmeden öpülürdü. O zamanların farkı neydi? İlişkiler, beklentiler, istekler dengedeydi. En küçük sarsıntıda yıkılmazdı.
Peki şimdi,
Neden bu kadar mutsuzdu çocuklar? Halbuki daha çok imkanları varken. Neden kimse evinde, işinde mutlu değildi, daha şatafatlı yaşarken.
Acaba şikayetlerin ve imkanların artması buna etken olabilir miydi? Sadece imkânın artması mutluluğu getirir miydi? Mutlu olmanın yolu dengeyi şaşırmak sanıldı. Doğanın bu kadar güzel olmasının sebeplerinden biri dengesini koruması değil miydi? Her şey tadında güzeldi…
Denge bozulduğu zaman insanın mevsimleri değişir. Hayatındaki her parçaya yayılır. Ekonomisine, ilişkisine, işine, ailesine…
Çünkü yaz değişince kış da değişiyor.
Peki insan mevsimine göre davranabiliyor muydu?
Koruyabiliyor muydu hayatının dengesini?
Sakındırabiliyor mu aşırı tüketimden kendisini?
Yaz-kış derken, ona göre yiyip içebiliyor muydu?
İnsan aşırılıklarından vazgeçtikçe çoğalıyordu, bekleyip serzenişleri arttıkça değil.
İnsan sakince tekeri döndürdüğünde görebiliyordu görmesi gerekeni, bilmeden umarsızca koştuğunda değil.
İşte o zaman her şey dengeye gelebiliyordu. Kar mevsiminde yağıyordu. Mevsim mevsim gibi oluyordu. İşte o zaman baharın tadını çıkarabiliyordu.
&
Deneyimsel Tasarım Öğretisi insanın mutlu, başarılı olması ve doyumlu ilişkiler yaşaması için tutarlı, faydalı, uygulanabilir ve anlaşılır bilgiler sunar.
&
İnsan hedefe yönelik sakince ilerleyince ne güzel oluyormuş. Sonuçlar yalnozca Allah ın elinde. Bilmeden umarsızca koşunca olmuyormuş gerçekten
YanıtlaSilİstekler ihtiyaç haline gelmeye başladığında denge de kaymaya başlıyor.
YanıtlaSilDengede tat da var aynı zamanda 🌺
YanıtlaSilAşırılıklardan kurtulup baharın tadını çıkarabilmek ümidiyle
YanıtlaSilNormal olana gore degil dogru olana göre hareket etmek gerekiyor sanırım. Çünkü şimdi normal dediğimiz bir çok şey dengeleri bozar oldu.
YanıtlaSilHer şey dengede güzel...
YanıtlaSilYolda yürümek bile :)...
SilBir tarafta bir şey bozulunca mutlaka bir başka yerde de bozulmaya sebep oluyor... Her yerde denge...
YanıtlaSilİstekler ihtiyaçların yerini almaya başladığında tüm dengeler bozuldu…
YanıtlaSil👏🏻
SilCok güncel bir konudan/sorundan hareketle hayatimizdaki dengesizlikleri ne guzel anlatmissiniz..
YanıtlaSilÇok yapmayı iyi zannedebiliyor insan.. sağolun
YanıtlaSilKıvamı olan her şeyin tadı bir başka oluyordu.. bu ister yemek olsun, ister ilişkilerimiz olsun, ister uykumuz olsun.. her şeyin kıvamı ve zamanında yapınca tadından yenilmez oluyor..🍃
YanıtlaSildengede başlayan şeyleri dengede tutmak meselmiz
YanıtlaSil"Doğanın bu kadar güzel olmasının sebeplerinden biri dengesini koruması değil miydi?" - ne kadar doğru! Bazen doğal afetler oluyor, o da bir aşırılık gibi ama onlar bile toplamda faydaya yönelik hareketlenmeler.. Zaten hemen ardından çer çöp ekosistemin döngüsüne katılıyor, her şey hızlıca yeniden dengeye geliyor...
YanıtlaSilAşırılığı normalleştirmiş birine dengedeki huzuru nasıl anlatabilirsin ki?
YanıtlaSilBir şeye doğru diyebilmemiz için denge şart sanırım
SilTadında olan kıvamdı :)
YanıtlaSilHayat boyu sürekli dengede kalmak imkansız çünkü "hep" diye bir şey yok ama aslolan abartmalarımı hemen fark edip toparlanmak, yumuşak bir geçişle yeniden denge kurmak..
YanıtlaSilİsteklerime karşı yaptığım her mücadele bana mutluluk olarak dönüyor... Ne acayip bir ilişki...
YanıtlaSilYemekteki tuzun bile kıvamını ayarlayamadığımızda ağzımızın tadı kaçıyorken… Hayatta ki herşeyde kıvamı yakalayabilmenin lezzeti tarif edilemez olsa gerek…
YanıtlaSilTebrikler 🌸
YanıtlaSilNe kadar önemli bir konu, ellerinize sağlık.
YanıtlaSilBu hayatın sınavı sanki denge gibi çooooookkkk değil azıcık değil dengedeyse bir şey tadında kaleminize sağlık..
YanıtlaSilDenge bozulduğu zaman insanın mevsimleri değişir. Bu cümle beni çok etkiledi. Kışlarımızın bahara dönmemesinin sebebi..
YanıtlaSilHayatın terzisine göre hareket etmeli insan..
YanıtlaSil