BİRAZ SAYGI

Sinirden elleri titriyor, kalbinin atış hızı göğüs kafesinin inip kalkmasından belli oluyordu. Nefes alışı bile üzüntüsünü ve gerginliğini ortaya çıkarmıştı Vildan'ın. ‘Biraz saygı ya, beklediğim sadece biraz saygı!’ hayıflanarak içeriye girdi. Gün içinde yaşadıkları canını çok sıkmıştı. ‘Ne emekler verdim bu kuruma ama gördüğüm muameleye bak!’ diye devam etti.

- Hayırdır Vildan  ne oldu?

Aylin, ofiste en iyi anlaştığı arkadaşıydı Vildan'ın.

- Daha ne olabilir ki? Kaç yaşına gelmiş kadınım bu davranışlar, bu sözler edilir mi bana?

- Ne sözü? Sakinleş gel otur koltuğa da anlat, ne oldu?

- Satın alma departmanındaki Caner Bey yok mu? Zaten çok hoşlanmıyoruz birbirimizden ama bu kadarı da fazla. Acil istediği dosyalarda eksik raporlar varmış. Ne panikliğim kaldı, ne kaç yıldır boşa çalışmışlığım… Dalga geçmesi mi dersin, aşağılayıcı konuşması mı dersin… Hayır yani ne kadar emek sarf ettiğimi hepiniz biliyorsunuz. Kimsenin yapmadığı işleri üstlendim sırf istediler diye. Gecemi gündüzüme katıp çalıştım. Kendime ayırdığım zamandan çaldım buraya harcadım. Şehir dışına mı çıkılacak, ben atladım. Gördüğüm muameleye bak! Kimse kimseyi sevmek zorunda değil ama saygı göstermek zorunda, yanlış mı düşünüyorum Aylin!

- Caner Bey’e de dedin mi bunları peki?

- Yok demedim, şimdi sıkıntı olmasın diye ama olacak şey değil. Kaç zamandır böyle ama biliyor musun? Beraber çalışmaya başlayalı nereden baksan bir sene oldu. Ben onun ne yanlışlarını kapattım. Ne istediyse vaktinden önce yapıp ilettim. Bir tane eksik bir şey oldu ettiği laflara bak. Hep böyle yapıyor ama. Sonunda patlayacağım  O da görecek!

Vildan’ın hayatından küçük bir kesit aslında yaşadığı bu olay. Hayatında düşkün olduğu yerler veya kişilere en çok emek veren o olurdu. Karşılığı ise genelde nankörlük ile sonuçlanırdı. Vildan fedakardı, önceliği karşısındakine verirdi, ince fikirliydi ama insanlar bu yaptıklarının kıymetini bilmiyordu ona göre. 

Kimse onun doğum gününü hatırlamaz, nelerden hoşlanıp nelerden hoşlanmadığına dikkat etmezdi. Borç verip geri alamayan, arkadaş toplantılarında çağrılmayı unutulan hep o olurdu. Kendisi ise tam aksine bunlara çok önem verirdi. İnsanlar için hani derler ya “saçını süpürge etmek” öyle davranırdı..

Vildan neredeyse yarım saat Aylin’e dert yanmıştı. Onu sessizce dinlediğini fark edince de onay alma ihtiyacı hissetti.

- Haksız mıyım ama sen söyle? Ben daha ne yapayım?

- Belki de ihtiyacın olan şey yapmamaktır. Yanlış olan bu kadar çok yapmandır sevgili Vildan’cığım.

- Nasıl yani?

-Şöyle ki, insan iyi niyetle davranışlar sergiler ancak beklediğini alamayınca yaptığı şeyin miktarını arttırır. Daha fazla yapmaya başlar. Ortaya koyduğu davranışın istediği sonuca götüren yol olmayabileceği aklına gelmez. Belki işin sırrı, daha da çok yapmak değil kıvamında yapmaktır.

Biraz duraksadı Vildan, çok da anlam veremedi Aylin’in sözlerine ama en azından biraz daha sakinleşmişti. “Bunu düşüneceğim” diye geçirdi içinden.

İnsan bazen iyilik yapacağım derken yanlış yapar ama farkında olamaz. Eşinin her istediğini yapmak, onun görevlerini de üstlenmek ona iyilik yapmak değildir. Çocuğunun her istediğine evet demek ona, onun sorumluluklarını da omuzlamak insan için sadece yüktür. İyilik ise yapıp ettiklerimizi doğru ölçüde yapabilmektir. Yani tam tadında…

Yoksa bir insan çıkmazın içinde döner durur.

Oysa, insana iyi olmak yakışır.

 &

Deneyimsel Tasarım Öğretisi insanın mutlu, başarılı olması ve doyumlu ilişkiler yaşaması için tutarlı, faydalı, uygulanabilir ve anlaşılır bilgiler sunar. 

&

“Bu senin yaşamın…

Bu senin yaşamın ama, beni de ilgilendiriyor!”

Evet, senin yaşamın beni de ilgilendiriyor. Çünkü;

aynı zamanda, aynı seyirci karşısında, aynı sahneyi paylaşıyoruz.

YAHYA HAMURCU

&

&

 KİM KİMDİR  

İLİŞKİLERDE USTALIK

BAŞARI PSİKOLOJİSİ