EKMEK KIRINTISI
Hastane koridoruna çıkmış, cama doğru yönelmişti. Pencere önüne gelen kuşlar, cam kenarına bırakılan ekmek kırıntılarını peşi sıra alıp gidiyorlardı. Çok da yaklaşıp ürkütmeden seyretmeye başladı Meltem. “Ne de güzel” dedi içinden. “Her biri birbirlerini itmeden hareket ediyor. Telaş yok, kaygı yok… Ah insan!” dedi… Rızkı vereni bilse insan, hiç bitecek endişesine girer mi?
Bir ah geçirdi içinden. “Küçücük kuş neler anlatıyor bize… Şu hastanede, tüm dünya işleri ne kadar da anlamsızlaştı.” Sağlık olmayınca tüm telaşlar anlamını yitirmişti.
Günlerden hangi gündeydi? Hangi aydı mesela şu an bulundukları? Mevsim kışa dönmüştü belliydi ama hava güneş açtığında da sıcaklık hissedilir derecedeydi.
“Ne telaşsız bir gün” diye düşündü. Belki de ona öyle gelmişti. Dışarda hızlıca akan zaman burada sanki yavaşlamıştı. Hızlıca çevirsem zamanı diye geçirdi içinden. Sonra bir gülümseme belirdi yüzünde. Daha geçen ay, tam tersini söylüyordu sevdiği arkadaşlarıyla beraber vakit geçirirken.
Ne tuhaftı… Kimine göre zaman hızlıca akarken, kimine göre ise dakikalar geçmiyordu…
“Hayat da böyle geçip gidecek işte. Kimine göre hızlı, kimine göre yavaş…”
Meltem, şu iki haftada çok şey öğrenmişti. Annesinin yanında refakatçi olarak kalıyordu. Hastanede bir sürü hayata da şahitlik ediyordu. Birbirlerinin halinden anlayan yoldaşlar gibilerdi. Daha biraz önce “Sen aşağı in Meltem abla. Biz bakarız seruma demişti” yandaki Fatma Teyze’nin refakatçisi Nermin. Gece de Meltem, Nermin biraz uyusun diye ilgilenmişti Fatma Teyze ile.
Neydi bu isteği bize veren, bizi sakinleştiren? Halbuki Meltem hayatın içinde sabırsız, agresif biriydi? Geçenlerde sunum dosyasını yavaş okuyan çalışanını azarlamıştı hızlı olması için. Ya da üst komşusunun patırtı yapmasına tahammül edemeyip tepki vermişti.
Şimdi buradaki insanları bu kadar anlayışlı yapan neydi?
İnsan hayatın içinde koştururken neyi neden yaptığını unutuyor aslında. Çocuğumuza daha iyi bir hayat için çalışırken, çocuğumuzu ihmal edebiliyoruz. İş yerinde çalışanlarımızla daha iyi iş çıkaralım derken, onların motivasyonunu bozarak daha stresli bir ortam oluşturabiliyoruz. Evimizde mutlu, huzurlu olalım derken, komşumuzun derdine bakmadan onunla sürtüşme yaşayıp daha da mutsuz olabiliyoruz.
Tıpkı denizde yüzerken keyif almak yerine su ile kavga eden kişi gibi…
Biraz o koşturmacanın dışına çıkıp hayata, çevreye doğaya bakınca, amacını hatırlayınca, insan fark ediyordu aslında…
Kuşlar gibi telaşsız ve anlayışlı olabiliyor, kendine verilenle yetinebiliyordu…
Biraz daha ekmek kırıntısı almak için dolaba yöneldi... Bakalım kuşlar başka neler anlatacak bana diye mırıldandı… Görmek ve bakmak ne kadar farklıymış meğer. Hayata hep baktığını ama aslında göremediğini fark etti. Oysa ki görebilse ne kadar çok mesaj olduğunu anlamıştı ilk defa…
Deneyimsel Tasarım Öğretisi insanın mutlu, başarılı olması ve doyumlu ilişkiler yaşaması için tutarlı, faydalı, uygulanabilir ve anlaşılır bilgiler sunar.
&
.png)
Bakarken gerçekten görebilmek, ellerinize sağlık.
YanıtlaSilAcelecilik insanın yapısında var olan birşey. Ama kim sakin kalırsa hayatta kazanan doğru tepki veren o oluyor. Zittina davranmak gerektiğini hayat bize öğretiyorda..gösteriyorda..
YanıtlaSilKuşlar okumak için ne güzel bir kitap :)
YanıtlaSil“Denizde yüzerken keyif almak yerine su ile kavga etmek” ne güzel özetlemiş bu cümle neden bu tıkanıklık sorusunun cevabını…
YanıtlaSilNe güzel bir farkındalık yazısı, basite almadan, her an'a odaklanmak isteyenler için...
YanıtlaSilBir cırpıda okunan cok keyifli ve anlamlı bir yazı olmuş. Elimizdekilerin kıymetini elimizden gitmeden önce bilmek ümidi ile
YanıtlaSilTam da ihtiyaç olunan bir anda bu yazının denk gelmesi rabbime şükürler olsun
YanıtlaSilBakabilene doğa ne kadar çok şey anlatır insana. Telaşsız, emin...
YanıtlaSilDenizde yüzerken keyif almak yerine su ile kavga etmek...
YanıtlaSilHayata uyumlanmayınca nasıl da zorlu olmaya başlıyor...
Ne güzel bir yazı olmuş elinize sağlık :)
YanıtlaSilGörmek mi ,Bakmak mı 🥰
YanıtlaSilGörmeyle bakmak arasında fark insana neler anlatıyor aslında
YanıtlaSilNe güzel bir yazı, huzurla doldum kaleminize sağlık..
YanıtlaSilUmarım denizde yüzerken suyla kavga etmek yerine keyif alabilenlerden oluruz.. 😌
Bakmak ve görmek arasındaki o ince detay...🌺
YanıtlaSilAnı yaşama telaşı, toplamda amacı kaçırmaya sebep oluyor belki de…
YanıtlaSilBelki de biraz durup düşünmeye ihtiyacımız var..
Kaleminize sağlık
Nasılsa ilaç gibi geldi yazınız
YanıtlaSilEllerinize sağlık 😊💕
Hassas bir şekilde bakabilmek ve görebilmek… İçerideki mesajları anlayabilmek ve akledebilmek… Ne kadar kıymetli… Farkına varabilmek ümidiyle…
YanıtlaSilHarika bir yazı olmuş!
YanıtlaSilNe kadar güzel bir benzetme yaptınız: "Denizde yüzerken keyif almak yerine suyla kavga eden" insanınki gibi zamanımızın insanının hali...
Düşünce drone larımızı havaya salıp herşeye tepeden bakma vakti, yoksa ufacık alanımızda debelenip duracak, olanı olduğu gibi görmekten gittikçe uzaklaşacağız...
Herkes hakkımı yiyor diye mızmızlanan, ağzında tatminsizliğin kekremsi tadı ile hırs içinde koşturan insan mı daha özgür yoksa aslında hayatın toplamda ne kadar adil olduğunu bilerek teslim olan, kontrolünde olmayan şeylerden ziyade kendi patikasına yoğunlaşan insan mi....
İnsanın gözünden kaçan ne çok ders vardır kim bilir… yaşayıp yaşayıp bir türlü anlayamadığı gerçekler mesela…
YanıtlaSilCok guzel yazi, tesekkurler!
YanıtlaSilBakıp görebilmek… Bazı olaylar düşünmemize ne de sebep oluyor değil mi 🤍
YanıtlaSilHayata uyumlanabildiğimizde görüebiliyorduk bir çok şeyi... Baktığımızda değil...
YanıtlaSilBakalım hayat daha neler öğretecak? 🫶
YanıtlaSilİnsan koşturuyor ama nereye? Sonunda bu yol ölüme çıkıyor herkes için... O zaman yapılanların bir anlamı olmalı... Boş ve anlamsız şeyler ise önemini nasıl da yitiriyor...
YanıtlaSilBazı şeyleri fark etmek için uyarı gerekiyor sanırım :(
YanıtlaSildoğadaki her şeyin bize bir şeyler anlatması peki... çok şükür :)
YanıtlaSilBazen yavaşlayıp diğer canlıların bize ihtiyacımızı olanı mesajları algılamamız gerekiyor sanırım.
YanıtlaSilGörmek ve bakmak arasındaki farkı farkedebildiğmizde hayat artık çok farklı olur…
YanıtlaSil