VAZGEÇİLMEZ

Emir, küçük bir ailenin tek erkek evladıydı. Bir ablası bir de annesi vardı. Hayat sanki o küçük yaşlarında omuzlarına büyük büyük yükler yüklemişti. Ama bu hayatta her dezavantajlı durumun bir de avantajı vardır. Emir, farkına varmadan bu yükleri taşıyarak problemlerine çözüm bulma konusunda gelişmiş, hayata karşı daha güçlü biri oluvermişti. Hayat, karşısına hep bir engel çıkarsa da Emir her seferinde yıkılmadan en zorlu problemleri bile aşmayı başarabiliyordu.

Anne ve babası, çok erken yaşta evlenmişler ve hayatı gelişi güzel, kendi zevklerine göre yaşamaya çalışmışlardı. "Hayat bir gün, o da bugün." deyip sorumsuzca günlerini gün etmişler, hiçbir amaçları olmadan ömürlerini tüketmişlerdi. Hiçbir zaman da durup düşünüp çevrelerindekilerin yükünü almamışlar, bilakis onlara ekonomik sıkıntıları ile, psikolojik buhranlarıyla dert olmuşlardı.

Akılları fikirleri iyi giyinmek, en iyi restoranları keşfetmek ve gıybetin dibine vurmaktı. Aileleri ne kadar uyarsa da onları hiç duymazlardı. Tek dertleri paraya ulaşmaktı. Zevklerini satın alacak paraları kalmadığında adeta bunalım denizlerinde yüzerlerdi. Önce yakınlardan borç almalar, sonrasında bankalara borçlanmalar, borcu borçla kapatma telaşı, ödenemeyince borçların daha da katlanması ve nihayetinde bozulan ilişkiler…

Özgürlük, onlar için isteklerinin hemen karşılanmasıydı. Böylesi sorunlar olmasa olmaz mıydı? diye düşünürlerdi. İstekleri olmayınca hayat ne kadar da acımasızdı onlar için.

İstekleri bilinçlerini kapatmış, düşünmeden alınan kararlar silsilesi zamanla hayatlarını karartmıştı. Sonradan düşünmek zorunda kalacakları sorunlar, dağ kadar büyümüştü artık. Emir’in babası bir gün, bu hayatın onu aşırı boğduğu zannına kapılarak evi terk etmişti. Annesi ile bir başlarına kalmışlardı.

Peki, özgürlük gerçekte neydi? Gününü gün etmek miydi özgürlük?

Özgürleşmek adı altında neleri seçiyor insan?

Oysaki her seçim bir vazgeçiştir.

İnsan, evlendiğinde bekarkenki hayatından, bekarken sürekli arkadaşlarıyla takılmaktan, her gün gittiği halı saha maçlarına gitmekten de vazgeçebilmeli. Çünkü evli olmayı seçti bir kere.

Bekarken fatura ödemezken evliliğinde evin sorumluluklarını almayı seçti artık. Bekarken evin temizliği, mutfak işleri annesindeyken artık evin iç işlerine bakmayı insanın kabullenmesi gerekir.

İnsan, bir yola girdiğinde diğer yollardan da çıkmış olur aslında. Ama Emir’in babası da annesi de bekarlıktan vazgeçememişlerdi. Zor gelmişti evliliğin getirdiği sorumluluklar.

Emir ve ablası mücadele etmeyi, çabalamayı seçti. Bütün olumsuz şartlara rağmen Emir de ablası da mücadeleden vazgeçmemişlerdi. Ayakta kalmaya ve annelerine de güç vermeye çalışmışlardı. Anneleri sık sık yaptığı hataları düşünür, gözünde yaş pek eksik olmazdı. Çocukları annelerine ümit verir, ellerinden ne geliyorsa yapmaya gayret ederlerdi.

Liseler arası futbol turnuvası yakın zamanda başlayacaktı. Beden eğitimi öğretmeni, "Mücadeleden yılmayan koca yürekli küçük adam." diyerek Emir’i de almıştı takıma. Emir, buna çok sevinmişti. Şevkle takımda en çok koşan ve takımda herkese destek olan bir oyuncu olması kısa zamanda sevilmesini sağlamıştı.

Kaleye atılan gollerde bir şekilde imzası olurdu. Onu izleyen, gurur duyan bir babası olmasa da o hep en iyisini yapmaya çalışırdı. Takımdaki arkadaşlarının babaları her golde " Aslan oğlum benim." diye bağırırken, onun babası yoktu yanında. Üzülse de takılmazdı yine de yapması gerekenlere odaklanırdı.

Evdeki ve takımdaki görevleri dışında da insanların yardımına koşmak Emir’i daha da üretken yapmıştı. Boş vakitlerinde evlerinin karşısındaki marketin sahibine yardım eder; o da Emir’in başını okşar, mutlaka bir miktar okul harçlığı verirdi. Emir ise kolay kolay harcamazdı kazancını, annesine verirdi.

Zorlukları aşabilen, sorunların üstesinden gelebilen, seçimlerinin arkasında durabilen Emir. Ayakkabısı, montu, topu eksik olsa da babası yanında olmasa da o kendi emekleriyle başarılı ve mutlu olmayı becerebilmişti.

Aslında hiç kimse öğretmemişti ona bunları? Hayat en büyük öğretmen olmuştu Emir’e.

Her insan, seçimleriyle bu hayatta yük alan, iyi ilişkiler kuran, sorumluluklarını yönetebilen, mutlu ve başarılı olabilir. Yeter ki doğru seçimler yapsın, kararlı olsun ve vazgeçmesi gerekenlerden vazgeçsin.

Çünkü her seçim bir vazgeçiştir.

 &

Deneyimsel Tasarım Öğretisi insanın mutlu, başarılı olması ve doyumlu ilişkiler yaşaması için tutarlı, faydalı, uygulanabilir ve anlaşılır bilgiler sunar. 

 &

"Bir damla, bir damlanın önemidir bardağı taşıran... Bir damlalar, bir damlalardır bardağı dolduran... Hangi bardak bir damla ile dolar, diğer damlalar olmadan... Hangi bardak taşar, damlalarla bir damla olmadan..."

YAHYA HAMURCU

 &

 &

 KİM KİMDİR  

İLİŞKİLERDE USTALIK

BAŞARI PSİKOLOJİSİ