YANLIŞ İLİKLENEN DÜĞME
Hayat… İnsana verilen ve insanın da aslında en sevdiği… Kimi zaman yanlış iliklenen düğme gibi… O sahne öyle bir sahne ki… Her şey yolundayken ne kadar da yaşanılası, kelebekler misali, “Yaşamak ne güzel şey” dediği… Hep böyle gitsin ister insan, hiç bozulmasın, “Aman ağzımızın tadı kaçmasın” “Dümenimiz kırılmasın…” Halbuki ne kıymetli rol ve sahne verildi insana… Peki insan o kıymetli sahnenin değerini nasıl anlar? Hiç kazanılmamış bir mücadelenin tadını nerden bilebilir? Elbette bilemez, bilmesi için sorular gönderilir. Sorular sorun olmaya başlayınca yanlış iliklenir düğmeler… Her soru problemdir aslında ve her problem de gizlenen bir şifadır. Ama düğmeler yanlış iliklenince görebilmek mümkün mü? Ya duyabilmek? Ya sezebilmek? Her problem şifası ile gelir… Tıpkı kıştan sonra yazın gelmesi gibi… Tıpkı karanlık bir tünelden aydınlığa çıkmak gibi… Ve hatta hastalıktan sonra tekrar ...