BENİMKİSİ BAŞKA
Metroda herkesin kaşlarının çatık olduğunu fark edince “belli ki bir şeylerden endişe ediyorlar” diye düşündü Metin. Dünyanın tüm dertleri omuzlarında gibi görünüyorlardı. “Ben de herkes mutlu bir ben mutsuzum sanıyordum” dedi. Düşünürken birden kendi yansımasını gördü metro camında. Dümdüz memnuniyetsiz bir ifade. Diğer insanları da tek tek incelemeye başladı. Niye mutsuzduk böyle? Neydi hepimizin problemi? “Hadi ben işyerinde birikmiş işleri nasıl toparlayacağımı düşünüyorum, ya diğerleri. Onların en büyük problemi ne olabilir acaba?” diye düşündü.
Üçüncü sırada oturan kadın kocası ile yaşadığı problemlerden dertli olabilir mi? Yanındaki de belki çocuğunun yemek probleminden dolayı sorun yaşıyordur. Karşısında oturan adam çocuğu olsun istemiş ve belki üçüncü kez tedavi sonucu olumsuz sonuçlanmış olabilir mi? Ayakta duran uzun sarı saçlı kızın tüm düşüncesi, yaşıtları evlenirken ona sıranın ne zaman geleceği miydi?
Bir süre metroda yolculuk eden insanlar hakkında varsayımlarını sıraladı. “Bu metrodaki herkes aynı düşüncede olsa nasıl olurdu? Gerçekten hepsininki başka mı? Yoksa benzer problemler mi? Keşke hayatın bir kullanma kılavuzu olsaydı da okusaydık, diye geçirdi içinden. Bu kadar insanın illaki benzer sıkıntıları vardır.” Hepimiz benzer konularda üzülüp seviniyor isek bir olasılık vardı sanki.
Kendi derdi bir başka geliyor insana. Başkasının sıkıntısı çok kolaymış da kendi derdi eşsizmiş, düğüm düğüm olmuş da asla çözülemeyecek gibi. Bütün dünyanın yükü omuzlarında ve hiç bitmeyecekmiş, aksilikler bir onu buluyormuş gibi geliyor insana.
Aslında hayat bir dizi soru ve cevap değil miydi? Bir soruyu çözüyorsun başka bir soru soruluyor. O sorudan sonra da bir başkası. Biz o soruları çözemediğimizde üst üste birikip çözümsüz gibi görünen sorunlarımız oluyor. “İnsanların mutlulukları ve başarıları ortak ise problemleri de ortak olsa gerek” diye düşündü.
Sahi insan, neden problemlerinin çözümünün olmadığını zanneder ki?
“Bir olayın içindeyken çok üzülüp, sevinip, öfkelenebiliyoruz. İnsan, duygularını yüksek hissettiğinde de neyi neden yaptığının ilişkisini kuramayabiliyor. Başkasının probleminde ise duygusu olmadığından rahatça çözümünü bulabiliyor. Arkadaşı neden ilişkisinde problem yaşıyor anlayabiliyor ama iş kendi ilişkisine gelince far görmüş tavşana dönüyor.”
Metin ineceği durağın bir sonraki durak olduğunu fark edip ayağa kalktı. Bu seferki yolculuğu diğerlerinden farklıydı. Hayatını düzene sokmak için yapacağı çıkarımlarla iniyordu bu kez metrodan.
Başkasının sıkıntısında neyi doğru, neyi yanlış yaptığına bakıp kendi problemini çözebilirdi belki de. Ya da kendi problemine de duygularını pasifleştirerek bakabilirse çözüme bir adım daha yaklaşmış olacaktı sanki.
“Hayatın bir kullanma kılavuzu olsa içinde bunlar da yazardı herhalde” diye düşünerek metrodan indi.
Kim bilir içinde daha neler neler olan hayatın kullanım kılavuzuna ne zaman ulaşabilecekti.
&
Deneyimsel Tasarım Öğretisi insanın mutlu, başarılı olması ve doyumlu ilişkiler yaşaması için tutarlı, faydalı, uygulanabilir ve anlaşılır bilgiler sunar.
&
"Milyarlarca insan içinde, 'bir' kişinin ne önemi olabilir ki?
Bunun cevabını, o 'bir' kişiye sorun!"
YAHYA HAMURCU
&
&
Çok akıcı çok güzel bi yazı olmuş elinize sağlık
YanıtlaSilProblemsiz kimse yok, önemli olan gerçek problemi tespit edip çözebilmek... Kaleminize sağlık
YanıtlaSilHayatta güçlü olmak istiyoruz, ama problem de olmasın istiyoruz, sonra rahat olalım hiçbir şey yapmayalım istiyoruz ama tüm başarı ve mutluluk da bizimle olsun istiyoruz :) Karpuzdan kavun tadı gelsin, elmadan kiraz tadı alalım falan falan...
YanıtlaSilÇoğu zaman duyguların aktifleşmesi gerçeği görmemizi engelleyebiliyor, bunu anlatan çok güzel bir yazı olmuş, emeğinize sağlık… 🌸
YanıtlaSilBir tek ben problem yaşıyorum, başkalarının ki de problem mi canım... 😊
YanıtlaSilHayatın kullanma klavuzu var ama içinde yazanlar kimi zaman insanın cikarlarina ters dusebiliyor
YanıtlaSilKeşke ama keşke nasıl mutlu evlilik yapabileceğimin kullanma kılavuzu olsaydı, nasıl vefalı çocuk yetiştireceğimin, nasıl bir girdiğim ortamda başarılı olabileceğimin... Bazen sadece DTÖ'ye gelmek değil ama ne kadar geç geldiğimi anlayınca kaybettiklerim aklıma geliyor...
YanıtlaSilKeşke daha erken DTÖ ile tanışmış olsaydım, elimde kullanma kılavuzu ile hayata başlasaydım acaba hayatım nasıl olurdu?
Problemlerimize çözüm üretebilmek temennisiyle 🌱🤍🌱
YanıtlaSilProblemini çözebileceğini bilse, oyalanmasa ne güzel olacak da..
YanıtlaSilÇözüm için önce problemi bulup kabul etmek iyi bir başlangıç olsa gerek :) Keyifle okudum ellerinize sağlık
YanıtlaSilİnsan öğrenmek istediği şeye kafa yorunca çözüm mutlaka geliyor
YanıtlaSilİnsan metroda bile ne çıkarımlar yapabiliyor, yeter ki zamanla bakmayı, görmeyi, anlamayı bilebilsin... Ellerinize sağlık <3
YanıtlaSilKomşunun çocukları neden birbiriyle kavga ediyor görebilmek, hatta sorduğunda çözüm yolu tavsiye etmek çok kolay. Ama iş kendi çocuklarına eşine arkadaşlarına ticaretine gelince duygular da aktifleşince ne kadar zor. O duygudan çıkmak gerek ki çözüm de bize görünür hale gelsin…
YanıtlaSilBazen ayni ben de boyle seyler dusunurken buluyorum kendimi toplu tasima araclarinda...
YanıtlaSilInsanin hayatta yasama ihtimali olan sıkıntilar detayda farklilassa da aslinda cok benzer... ya kiymet verdigim birileriyle anlasamiyorum, ya birilerinin bana haksizlik yaptigini dusunuyorum ya da bir turlu niyet ettiklerimi, hedeflediklerimi basaramiyorum... bunlar disinda saglik sorunu, afet, kaza, kayip vb. Var...
Bunlarin hicbirinde cikmaza dusmemek icin bir klavuz olsa ne guzel olur, dediginiz gibi... belki de vardir:)
Doğru yerde doğru soru problem çözdürür👍🏻🙂
YanıtlaSilAma benimkisi başka :)
YanıtlaSilinsan aynı sebepleri ortaya koyunca aynı sonuçları yaşıyor. o yüzden aynı sebepler aynı problemlere gebe kalıyor.
YanıtlaSilKaleminize sağlık🤍
YanıtlaSilOysa insanların problemleri ortak olduğu gibi çözümler de ortaktı. Sadece bizden beklenen problemi kabul etmekti. Problemsiz gördüğümüz insanlar aslında sadece yanılsamaydı. Çünkü insan son anına kadar problem çözüm marifetlenmek üzere yaratılmıştı.
YanıtlaSilVe her problem çözümüyle gelir... Sen daha da güçlen diye. 🌱
YanıtlaSilBaşkasının problemine, verdiği tepkilere insan çok kolay yorum yapabiliyor. "Böyle yapsaydın, niye şöyle yaptın..." Oysa olayın içinde güçsüz olabiliyor insan..Bazen bilinci kapanıp duygusal tepkiler verebiliyor.. Doğru tepki verenlerden olmak dileğiyle 🌸
YanıtlaSilProblemlerimizi çözerek marifetlenenlerden olmak duasıyla.
YanıtlaSilKendi problemi hep en çözümsüz olarak geliyor insana… ama neden?
YanıtlaSilİnsan nasıl da duyguya girdiğinde sadece kendisinin problem yaşadığını zannedebiliyor. Ama aslında hissedilen gibi değil. Çözümlü :)
YanıtlaSil