Deneyimsel Öğreti ve Bilinç

Aysun “Bugün de bitti ” diye geçirdi içinden. O sırada metrodan inmiş dışarı çıkmak üzere yürüyordu. Yürürken zihnini kurcalayan o soruyu düşünüyordu. Bir yandan da yolda gördüğü her şeyde çiçekçide, otobüste, tabelada sorunun cevabına yardımcı olacak işaretler arıyordu.  Bir eli sürekli cebindeki telefonunu yokluyordu. Bu duygu onu hem rahatsız ediyor hem de mutluluk veriyordu. Ya da ona öyle geliyordu. Genç kızın elindeki telefon titredi ve daha ekrana bakana kadar aklından milyon tane düşünce geçti ve ekrandaki yazıyı görünce gözleri dolmaya başladı. Oysa daha bir ay önce böyle değildi. Aysun, hayatı için elinden geldiğince çabalayan, koyduğu hedefler için pes etmeden çalışan bir kızdı. Neşeli bir arkadaş ve okul ortamı vardı. Ancak hayatını kısa sürede değiştirecek bir şey yaşamıştı. Bir gün sosyal medyadan arkadaş edindi kendine. Hesap isimleri takma isim olduğu için kiminle konuştuğunu bir süre öğrenemedi. Aradan zaman geçmişti artık neredeyse günün her anını yeni tanıştığı k...

    Metroda herkesin kaşlarının çatık olduğunu fark edince “belli ki bir şeylerden endişe ediyorlar” diye düşündü Metin. Dünyanın tüm dertleri omuzlarında gibi görünüyorlardı. “Ben de herkes mutlu bir ben mutsuzum sanıyordum” dedi. Düşünürken birden kendi yansımasını gördü metro camında. Dümdüz memnuniyetsiz bir ifade. Diğer insanları da tek tek incelemeye başladı. Niye mutsuzduk böyle? Neydi hepimizin problem i? “Hadi ben işyerinde birikmiş işleri nasıl toparlayacağımı düşünüyorum, ya diğerleri. Onların en büyük problem i ne olabilir acaba?” diye düşündü.   Üçüncü sırada oturan kadın kocası ile yaşadığı problem lerden dertli olabilir mi? Yanındaki de belki çocuğunun yemek problem inden dolayı sorun yaşıyordur. Karşısında oturan adam çocuğu olsun istemiş ve belki üçüncü kez tedavi sonucu olumsuz sonuçlanmış olabilir mi? Ayakta duran uzun sarı saçlı kızın tüm düşüncesi, yaşıtları evlenirken ona sıranın ne zaman geleceği miydi? Bir süre metroda yolculuk eden insanlar hak...

  Her insan merak eder hayatında bir şeyleri... Kimi tarihini, geçmişini merak eder, kitaplar okur, araştırmalar yapar, müzeler gezer. Vay be! deyip etkilenir geçmişin kokusundan. Kimisi teknolojiyi merak eder, yeni olanı bilmek ister. Yeni bilimsel makaleleri okur, uzaya çıkan bilim adamlarını araştırır. Hayran kalır topladığı bilgilere. Öyle ya, her insan merak eder bir şeyleri. Sevdiklerini, özlediklerini, yaşayacaklarını... İnsan merak eder kendini, ailesini, arkadaşlarını… Ama bazen anlayamaz kimin kim olduğunu. Neden böyle konuşuyor, neden böyle yürüyor, neden böyle iş yapıyor veya neden buna kızıp seviniyor? Bazıları değişik geliyor insana.  Farklı olanlara bakarken şaşırıyor, gıcık oluyor, kızıyor. Oysa bilmiyor gerçeği… Bilseydi eğer, Kendisinden farklı olanın aslında şifası olduğunu, Hayatındaki o tıkanıklığı “gıcık” dediği kişiden öğrenip bunu çözebileceğini, Ondan öğrenecekleriyle ve ona öğretecekleriyle yükselebileceğini, Yine de uzaklaştırır mıydı problemin anaht...