AH ŞU TUHAF TİPLER

Elif üniversiteden dereceyle mezun olmuş ve ülkenin en iyi şirketlerinden birinde işe başlamıştı. Çalıştığı şirkette yaptığı işlerle adından söz ettirebilmişti. Çocukken olan azmini büyüdüğünde de kaybetmemişti. Öyle ya hayatta kimi insanlar azimli iken kimileri de hırslıdır.

 

Azimli insanlar, istikrarlı bir şekilde ilerlerken hırslı insanlar bir süre sonra aynı performansı sağlayamazlar.

Elif’inde bu başarısında azimli olmasının payı çoktu.

Hem akademik hem iş hayatında elini neye atsa başarılı olurdu Elif. Ama bir problem vardı. Sosyal hayatında kimseyi anlamıyor ve kimse de onu anlamıyordu. ‘Hayatta ne kadar tuhaf tipler varsa hepsi de beni buluyor’ diye düşünürdü.

Her insan bir yerlerde başarılı olabilirken bir başka yerde o başarıyı yakalayamayabiliyor. Bazen bir yerde doğrular yanlışlardan daha fazlayken bazı yerlerde yanlışlar daha fazladır. Elif’e göre kendi özellikleri, her insanda olması gereken özelliklerdi ama herkes çok farklıydı. Bu nedenden dolayı hayatının genelinde bireysel takılırdı. Kendi gibi olmayanlar tuhaf gelirdi. Hatta bazen ‘’Bir insan nasıl oluyor da bu kadar dağınık olabiliyor’’ diye düşünürdü. Çoğu zaman insanları kendinden farklı olduğu için eleştirirdi ama nadir de olsa kendinde törpülemesi gerekenleri fark eder; ‘’Benim bir türlü başlayamadığım, ertelediğim işlere, arkadaşlarım bitirmiş oluyor’’ diye düşünür özenirdi…

Bu hayatta farklılıklar eksiklik demek değildir.

Farklılık yanlış olanlar değildir. İnsana kendi hayatından olmayan şey farklı gelir. Yeryüzünde çeşit çeşit meyveler, ürünler, salkımdan ağaçlar, hoş kokulu bitkiler vardır.

Hayatı güzelleştiren ve zenginleştiren şey de bu farklılıklardır.

Her coğrafyanın meyvesi farklı, sebzesi farklıdır. Dolayısıyla her biri farklı lezzet ve fayda barındırır. Her ülkenin kendine has bir gastronomisi vardır. Her mevsimin birbirinden farklı güzelliklere sahiptir. Bu farklılıklardan dolayı o coğrafyaları görüp, tanımak isteriz. Çünkü farklılıklar hayatımızın zenginliğidir. İnsanı geliştiren farklılıklardır. Aynı olan bir süreçte kim gelişebilir ki? Her şey aynı olabilirdi hayatta. Tüm sistemin bir mevsimi olabilirdi. Bir çeşit içeceği olabilirdi. Bir çeşit yemeği olabilirdi. Tek tip giyim olabilirdi. Oysa sistemde, her farklılık insanın lehinedir. İşte insanın çıkarı için bu farklılıklardan oluşan bir dünya var. Her şey tek tip olsaydı, hayat çok sıkıcı olmaz mıydı? Her şey tek tip olsaydı kim kendini geliştirebilirdi? Neyi öğrenebilirdi insan?

 

O halde hangi lehe itiraz edebilir ki insan? Hangi lehe kötü diyebilir ki?

Elbette her insanın farklı bir marifeti vardır. Tıpkı davranışları gibi, tıpkı hayatı algılaması ve aktarması gibi… İnsan bu farklılığa uyum sağlamadığında veya kabul etmek istemediğinde iletişim ve ilişki problemi de yaşamaya başlar.

Her insan farklıdır. Farklılıklar bizim avantajımızadır. Herkes aynı olmak zorunda değil ama her insan iyi olmalıdır. Sahi iyi olmak gerçekten ne demek?

Esnek olmak, gevşek olmak değildir…

Elif’in kendine has ve ne olursa olsun değişmemesi gereken kuralları vardı. Herkesin bu kurala uymasını istiyor ama kimle karşılaşsa bu kurallar o insanlara yük oluyordu.

Oysa bazı insanlar için bazı yerlerde kurallar ile daha iyi işler başarabilirken, bazı yerlerde esnek olmak başarılı yapar. Esnek olmayan her yapı, darbede zarar görür.

Bir depremde dahi ayakta kalabilen binalar esnek ama sağlam yapılardır. İnsanı da ayakta tutan özelliklerden biri disiplinli, işleri ertelememesi ve esnek yapıda olabilmesidir. Bir bina sağlam olsa da esnemesi yoksa depremde zarar görür.

Elif aynı zamanda herkesle hemen iletişim kuramazdı. Çocukluğundan itibaren okulda, ailesinde, çevresinde hızla iletişim kurabilen insanlara anlam veremezdi. Onun iletişime geçmesi için bir zamana ihtiyacı olurdu. Karşısına çıkan insanların değişikliğe hızlıca uyum sağlamasına anlam veremediği gibi iletişime kolaylıkla geçebilmelerini anlamazdı. Zaman zaman düşünürdü; ‘’Bu tipler beni neden buluyor’’ diye… Hayatta insanın karşına çıkan her insan ve her durumun bir anlamı olması gerekmez miydi? İnsanın karşılaştığı her şey o insana bir şeyler kazandırmak için gelir.

Hayatta iletişime geçmeyi bekleyerek değil, atağa geçerek ama sürekli bir denetim sistemimizden geçirerek başlamamız kıymetli olandır. Bekleyerek sadece zamanı harcamış oluruz. Bizler kendimize benzeyenlerle iletişime geçmek isteriz. Bizim gibi olsunlar isteriz ama hayatımızı güzelleştiren farklı insanlardır. Daha kıymetlisi ise insanın o farklı insanlara bakıp, kendini geliştirebilmesidir. Kendini geliştirecek olanları ise bilinci açık, algıları açık olan insan fark eder. Bilinç her an yüksek kalitede olması gereken, verimli kullanmamız gereken bir sistemdir.

Peki her insanın kendine katması gereken özellikler neler olabilir? O insan anlamlıdır…

 

Sahiden "anlamı olan insan" kimdir?

O insan gittiği yere fayda katan, faydayı güzelleştiren, yokluğu fark edilendir.

O insan yanındayken değil uzaklaştığında sevgisini gösteren kişidir.

O insan törpülenmiş, sivrilikleri olmayandır.

O insan kendi kıtlıktayken başka bir kıtlıkta olanı düşünendir.

O insan yük olan değil, yük alandır.

O insan amacı için küçülebilendir

Ve küçülebildiği kadar anlamı vardır insanın...

 

 &

Deneyimsel Tasarım Öğretisi insanın mutlu, başarılı olması ve doyumlu ilişkiler yaşaması için tutarlı, faydalı, uygulanabilir ve anlaşılır bilgiler sunar. 

&

Her düşmüşün asıl sorusudur...

Peki nasıl değişirim, nasıl toparlanırım sorusu...

Bugün; yapabileceğin kadar küçük iyi işleri küçümseyip ertelemeyerek...

Bugün; yapamayacağın büyük işlerin hayalinde oyalanmayarak...

YAHYA HAMURCU

&

&

 KİM KİMDİR  

İLİŞKİLERDE USTALIK

BAŞARI PSİKOLOJİSİ