ÖMRÜM BEKLEMEKLE GEÇTİ
Nazlı yorgun bir halde düşüncelere dalmıştı. “Hayatım boyunca bekledim. Bir şeyleri, birilerini… Çocukken annemin masallarını, büyüyünce beyaz atlı prensimi, sonra eşimden anlayışlı bir söz, çocuklarımdan içimi dolduran bir teşekkür… Hep bir şeylerin benim dışımda gerçekleşmesini bekledim” diye düşündü.
“Beklentilerim büyüdükçe içimdeki huzursuzluk da büyüdü. Eşimden daha çok sevgi bekledim. Beni şımartsın istedim; öyle olması gerekmez miydi? Çocuklarımdan daha çok ilgi, çevremden daha fazla takdir... Saçımı süpürge ettim. Ne kadar çabalarsam çabalayayım, bu beklentilerim hiçbir zaman tam anlamıyla karşılanmadı. Zamanla eşimle olan ilişkilerimde anlaşmazlıklar artmaya başladı. Çocuklarımın beni anlamadığını hissettim. Kendimi eksik, yalnız, hatta değersiz hissettim.” gibi düşünceler peşini bırakmıyor ve mutsuzluğunun sebebini merak ediyordu.
Bir gün aynada gözlerinin derinliklerinde kendini kaybetmiş bir kadın gördü. Aynada onca beklentinin yüküyle kamburu çıkmış, yorgun bir kadın vardı. Ve o gün, ilk defa, "Peki, ben kendim için ne yapıyorum?" diye sordu. Bu soruyla birlikte Nazlı mutluluğu hep başkalarından beklediğini fark etti. Oysa gerçek huzur, kendisinden olan beklentisini artırmaktan geçiyordu.
İnsan kendini, iç dünyasını ihmal edip, tüm çabasını başkalarının davranışlarını değiştirmeye çalışarak tüketebilir. Arkadaşı Tülin' in söylediklerini hatırladı. "İnsan diğerlerinin davranışlarını yönetemez ama kendi davranışlarını yönetebilir" demişti. Nazlı da hep eşinin, çocuklarının yapması gerekenleri yaptırmaya çalışıyor ama olmuyordu.
Nazlı bunu fark ettikten sonra bir sabah, beklentilerini bırakmaya karar verdi. Beklemek yerine harekete geçecekti artık. İlk adım olarak, günlük hayatına küçük uğraşlar koyarak başladı. Kitap hediye etti kendine ve okumaya başladı.
İnsan bu hayatta beklentisini nereye yerleştirdiğine çok dikkat etmeli. Aksi takdirde hayal kırıklığı yaşaması kaçınılmaz olur. Bizler bu hayatta yalnızca kendimizden sorumluyuz. İnsan sadece kendinden bekleyebilir sabır ve azimle.
Bu yüzden yalnızca kendi tepki ve davranışlarımızı geliştirmeye odaklanmalıyız. Çünkü biz geliştikçe problemlerin bize gelişi de değişecektir. O halde gelişmeye hazır mıyız?
Ertelemeden, tam da bugün…
Deneyimsel Tasarım Öğretisi insanın mutlu, başarılı olması ve doyumlu ilişkiler yaşaması için tutarlı, faydalı, uygulanabilir ve anlaşılır bilgiler sunar.
&
.png)
Beklentisini yönetemeyen biri mutlu olması pek mümkün görünmüyor.
YanıtlaSil"İşte tam da o gün bugün" dediğimde nasıl bir değişim başladığına inanamadım. Kaleminize sağlık...
YanıtlaSilİnsan beklentisi kendine yöneldiğinde toparlanmaya başlıyor
YanıtlaSilİnsanın tek yönetebildiği kendisi iken en çok beklentisinin de kendisinden olması gerekmez miydi..🤍🍃
YanıtlaSilHarekete geçmek önce kendini tanımakla başlar…. Ben kimim? Ne istiyorum? Bana iyi gelen şey nedir?….
YanıtlaSilBeklenti kilit nokta… İnsan kendi hayatını elleriyle nasıl da zorlaştırıyor değil mi? Halbuki yapabileceklerine bir baksa ağzı açık kalacak
YanıtlaSilKontrolümüzde olan tek yer kendimize odaklanalım
YanıtlaSilGerisi mesele değil 😊
👍🏻😊
SilTepki ve davranışlarımızı geliştirmek zorundayz :)
YanıtlaSilHadi başlayalım... Biz değişirsek hayat da değişecek inşAllah
YanıtlaSilBeklentide olan insan mutlu olamaz
YanıtlaSilBayramda erkek kardeşim maaşından kalan son paralarla yeğenlere harçlık verdi ama onlar evlerine dönerken yanına gelip vedalaşmadı, memnuniyetlerini göstermediler diye çok bozuldu... Beklenti olunca insanın hediye vermesinin de tadı kalmıyor.. Çocuğun teşekkürsüz olması onla ilgili ayrı bir işaret veriyor ama o gönül koyacak değil önlem alınacak bir konu gibi...
SilNe güzel demişsiniz, gönül koyacak değil önlem alacak bir konu...
SilAslında bize verilen tepkiler kişisel algılamaktan ziyade nasıl bir davranış değişikliği oluşturmalıyım sorusuna cevap bulmamız için bir imkan. Oysa kişisel agıladığımızda ne çok zaman harcıyoruz gönül koymakla...
Gerçekten insan o beklenti çukuruna saplanınca bütün bir ömrü öyle geçirebiliyor. Öylesine mutsuz bir halde…
YanıtlaSil🌹
YanıtlaSilİnsan beklentiyi kendine koyduğunda mutlu ve başarılı oluyor aslında.
YanıtlaSilKendini keşfetmeye başlıyor.
🌻
SilKavuşmak için memleketten yola cikmis annenin gelmesini beklersin :) ama sendeki sorumluluklarını başkasından beklemek bu yolu çileli hale getirir iste.
YanıtlaSilNe güzel bir örnek! böyle olunca en keyifli anlar bile zehir olabiliyor insana...
SilSöylediğinizin tam karşılığı bir örnek değil ama; ailecek pikniğe gideceğiz geçenlerde, annemler 5-10 dakka evden çıkmakta geciktiler diye arabayı kullanan kardeşim kızdı, o yol çok keyifsiz geçti, sonra kendi de pişman oldu, anlık tepkiler zaten hep pişman eder..
Dışarıdan bu kadar beklentisi olan insan genelde kendinden de pek bişey beklemiyor
YanıtlaSilO yüzden gelişemiyor ilerleyemiyor
o kadar doğru kii
SilHiç zaman kaybetmeden beklentilerinden sıyrılmalı insan... her beklenti kendine taktiği bir çelmeye dönüşüyor
YanıtlaSilİnsan diğerlerinin davranışlarını yönetemez ama kendi davranışlarını yönetebilir üzerinde düşünülmesi gereken bir cümle, insan neden başkalarını yönetmek ister ki, kaleminize sağlık
YanıtlaSilProblemlerimizin çözümü başkalarının davranışlarını değiştirmesi ile alakalı zannediyoruz
SilBeklentinin çözümü harekete geçmek :)
YanıtlaSilHareket ne çok şeyin çözümü değil mi :) hareketin yönü de kıymetli tabii
SilAslında en kolayı kendimizden başlamak... yoksa dışardan beklentiler hiç sonuç vermeyecek...
YanıtlaSilİşin garibi beklentide olduğumuz kişi de bizim ondan beklentide olmamamızı bekliyor, kazananı olmayan bir döngü gibi yani...
YanıtlaSilAma o zaman kimseden görevini yapsın isteyemeyecek miyim? diye düşünebilir insan...Tabii ki birisi bana bir taahhüt verdiyse onu yerine getirmesini isterim ama yine ondan beklentiye girmem, yapmıyorsa ona göre doğru tepkiye vermek konusunda yine kendimden beklentiye girerim, aslında her şey "ben"le başlayıp "ben"le bitiyor ve böyle olursa "sen" ve "o" da kazançlı çıkıyor:))
Dış dünya kontrolümüz de değilken, çözümü en yakınımız olan kendimiz de…
YanıtlaSilMutlu olmanın sırrı; beklememek
YanıtlaSilProblemlerin bize gelişinin değişmesi fazlasıyla motive etti beni, o zaman hemen ertelemeden bir adım atmaya çalışayım inşALLAH
YanıtlaSilSadece kendinden beklemek... Sabırla ve azimle...
YanıtlaSilNe kadar az beklenti, o kadar mutluluk :)
YanıtlaSilÖyle gerçekten... Bekledikçe yoruluyoruz, tatminimiz de azalmaya başlıyor sanki...
SilHAZIRIIIIIIIIZZZZZ...
YanıtlaSilBeklentisini yöneten insan mutluluğunu yönetir.
YanıtlaSilBiz geliştikçe problemlerin bize gelişi de değişecektir 🤔
YanıtlaSilBir süre düşündüm bu cümlenizi