DEDEM VE BEN - ZOR BALIK

Dedeciğim, 

Günlerdir yaşadığım bir şey var. Nasıl anlatsam bilemiyorum…  Ama sana anlatmayacağım da kime anlatacağım değil mi?

Dede, uzun zamandır okula giderken ayaklarım geri geri gidiyor. Çünkü bazı çocuklar okulda, bana ve birkaç arkadaşıma zorbalık yapıyorlar. Eşyalarımızı izinsiz alıyorlar ve bu benim malım diyerek bir daha da vermiyorlar.  Kendi kendilerine birilerine kızıyorlar, ters yapıyorlar ve yaptıklarından pişmanlık da duymuyorlar. Özellikle de sınıftaki sessiz sakin arkadaşlarımıza daha çok yapıyorlar. 

Arkadaşımın suyunu içiyor sonra suyu onun üstüne döküyorlar. Bazılarımızın fiziksel özellikleriyle alay ediyorlar. Kilosuyla, boyuyla, dişleriyle, sivilceleriyle… Ödevlerini yapmayıp sınıfın çalışkanlarına zorla kendi ödevlerini yaptırıyorlar. 

Güçsüz olanların daha da çok üstüne gidiyorlar. Bir keresinde kantinden yiyecek bir şeyler alan arkadaşımın önünü kesip elindekileri almışlardı. Hele kalabalık grup oldularsa havalarından yanlarına kimse yaklaşamıyor bile. Zorbalığı, iyi bir şey zannediyorlar.

Bir arkadaşım babasını çağıracağını söyleyince de “Korkak, süt çocuğu” diye ağlattılar onu.

Ben de öğretmenlerimize söyleyeceğim deyince “İspiyoncu, gücün şikâyet etmeye mi yetiyor?” dediler bana. 

Dedem, belki bize vereceğin öğütler vardır yine, biz ne yapmalıyız? 

………..

Canım Oğlum,

Bu yollardan biz de yürüdük. Sanma ki bizler senin yaşadıklarınla karşılaşmadık. Üstelik sadece ben de değil, benim dedelerimin dedelerinin dedeleri zamanında da zorbalık yapanlar, zalimlik yapanlar vardı. Binlerce yıl öncesinde de vardı ve her dönemde olacak şey... Şunu bil ki kötüler gitse de kötülük yaşar. Tıpkı iyiler gitse de iyiliğin yaşadığı gibi. Kötülük edenlerin veya iyilik edenlerin üstlendiği rolleri başka insanlar üstlenir, devir teslim gibi düşün.

İnsanın hangi tarafta olduğu, ne tarafı seçtiği önemlidir burada. Zorbalık yapan mı, zorbalık yapana göz yuman mı? Yoksa zorbalık yapanla mücadele eden mi olmayı seçiyor? 

Bizler bazen sorunu anne babalarımıza söyleyip onların çözmesini bekleriz veya okul idaresi halletsin isteriz. Evet, onların da yapması gerekenler var elbette ama öncelikle bizler yaşadığımız problemi bir anlayıp nasıl çözebilirim kısmına odaklanmalıyız. Çözemediğimizde, işte o zaman bir bilenden destek almalısınız. Danışmalısınız çözüm konusunda. 

Ben ilkokuldayken Önder adında bir arkadaşım tüm sınıfa anlattıklarına benzer şeyler yapıyordu. Önder’in lakabı okulda “Zor Balık” tı. Öğretmenimiz bile ondan yaka silker hale gelmişti. Her gün bir olayla gelirdi Önder. Bizlere vurur, eşyalarımızı çalar, korkutarak istediklerini yaptırıyordu… Ben de anneme olan biteni anlattım. Annem de gitmiş babama anlatmış. Babam öfkeden küplere binmişti. “Benim çocuğuma biri nasıl vurur, benim oğluma nasıl el kaldırır!” diye diye çıldırmıştı. Ertesi gün geldi ve okulu ayağa kaldırdı. Önder bir daha bana bunu yapamadı ama başka arkadaşlarıma yapmaya devam etti. 

Ben kurtuldum mu peki? Hayır, benim hayatıma daha sonra başka Önderler girdi. O gitti ama sonra başka zorbalık yapan, sonra başka zorbalık yapan… Babamın okula gelmesinden sonra Önder’in hiçbir yaptığına ağzımı dahi açamadım. Babamın başı belaya girmesin diye. 

Babam sağolsun Önder’i pıstırmıştı ama bana problemimi nasıl çözeceğimi öğretmemişti. Keşke öğretseydi ve ben de çözüp hayatıma daha sonra giren diğer zorbalara da izin vermeseydim. Çünkü başkalarının bizim sorunlarımızı çözmesi insana fayda vermiyor, bilakis zarar veriyor. Sonrasında hep birileri yardımcı olsun diye bekliyor insan.

Sonunda bir gün ne yapmam gerektiğini öğrendim. Meğer benim zorbalık edene sesimi çıkarmaya, ona dur demeye ihtiyacım varmış. İnsan zannediyor ki susmalıyım, alttan almalıyım daha iyi. Aslında benim yaptığım alttan almak değil, güçsüz olduğum için ses çıkartmamakmış. Ne zaman ki zorbalık edenle mücadele ettim, o zaman etrafımdaki zorbalık edenler de bir bir gittiler. Problemimi çözmeyi öğrenmiştim artık. 

Ne keyiflidir, insana ne iyi gelir kendi problemini kendisinin çözmesi, bir bilsen evlat… 

● Önce problemini anla,

● Sonra nasıl çözebilirim diye düşün, 

● Sonra araştır, deneyimleri topla,

● Sonra da çöz gitsin. 

Sen mutlu ol, sen başarılı ol. Siz de birleşin arkadaşlarınızla, oturup bunu hem zorbalık edenlerin hem de sizin lehinize nasıl çözebileceğinizi konuşun. Öyle ya belki zorbalık eden de ettiğinden vazgeçer, siz de zorbalık edenle olan mücadelenizi kazanırsınız belki… Kendi problemini kendin çözmenin tadını sen de tat…

DEDEM VE BEN - ERGENLİK

DEDEM VE BEN - İŞİN İÇİNDEN NASIL ÇIKARIM?

 

 &

Deneyimsel Tasarım Öğretisi insanın mutlu, başarılı olması ve doyumlu ilişkiler yaşaması için tutarlı, faydalı, uygulanabilir ve anlaşılır bilgiler sunar. 

&

"Her düşmüşün asıl sorusudur...

Peki nasıl değişirim, nasıl toparlanırım sorusu…

Bugün; yapabileceğin kadar küçük iyi işleri küçümseyip ertelemeyerek…

Bugün; yapamayacağın büyük işlerin hayalinde oyalanmayarak…"

YAHYA HAMURCU

&

&

 KİM KİMDİR

İLİŞKİLERDE USTALIK

BAŞARI PSİKOLOJİSİ