CAN ÇIKAR HUY ÇIKMAZ
7'sinde neyse yetmişinde de odur dediler.
Nasıl yani insan değişmez mi? diye sordum kendi kendime.
Huylu huyundan vazgeçmezmiş...
Can çıkar huy çıkmaz...
Zihnimde bununla ilgili atasözleri sıralanmıştı. Ya peki değişenler?
Bizim Ahmet amca eskiden çok savurgandı şimdi para biriktirmeye başladı. Hatta borçlarla uğraşan adam şimdilerde insanlara hediye alıyordu. Ne kadar da güzel bir şeymiş hediyeleşmek dediğinde anlaşılıyordu zaten bundan öncesi. Sadece o da değildi. Hemen sinirlenir kalp kırardı. Bu durumdan en çok çocukları şikayetçiydi. Üç laf edeceklerken ikisi burunlarından gelirdi. Memnuniyetsizdi aynı zamanda. Sonrada bu çocuklarla sohbet edilmiyor derdi. Şimdilerde çocukları onunla sohbet etmek için vakit kolluyordu...
Nasıl oluyor da değişmeyen dedikleri şey değişmişti?
Her söylenen, bilinen doğru değildi demek ki. Çünkü bir şeyin gerçek olması için bunun herkeste aynı işlemesi gerekmiyor muydu?
Düşündükçe konu konuyu açıyordu...
Ahmet amcanın yaptığı çok güzel bir şey daha vardı. “Amannn benden geçti” demeden harekete geçmesi, ümidini hiç kaybetmemesiydi.
Yaş yetmiş iş bitmiş, yani yaşı ilerlemiş insandan fayda bekleme diyenlerden olmadı hiç. Daha iyi nasıl olabilirim diye hep çabaladı.
O gerçekten daha iyi olmak istiyordu, daha mutlu, daha başarılı, daha doğru adımlar atabilen…
“Gençler kesinlikle bilinçlenmeli, bizden geçti artık, hem onların vakti de var.” gibi kaçış cümlelerine de ortak olmadı.
Yürüyorsak, çalışabiliyorsak, aynı evde eşimizleysek, çocuklarımızla ilişki halindeysek ya da komşularımız ve arkadaşlarımız varsa gerçekten geçmiş miydi?
Kim yetiştiriyordu çocukları, torunları? Komşularına kim örnek olacaktı? İş arkadaşlarına ticaretinde dürüst olup doğru bir stil kim bırakacaktı? Verdiği sözden dönmeyerek netliği ve akdin önemini kim gösterecekti? Hala imkân ve hala zaman vardı...
Gerçekten bizden geçti mi?
Öğreneceğimiz ve öğreteceğimiz şeyler hiç mi kalmadı?
Vakit yok mu? Yarın gidecek olsak bile bugün, bugün gidecek olsak bile şu an yok muydu?
İnsanın isteği olduğu zaman o konuda harekete de geçebiliyordu.
Peki biz isteğimizi nereye yerleştirdik?
Yoksa isteğimizin olması gereken yerleri bahanelerle mi doldurduk?
"İnsanoğlu, yeryüzünde var olduğundan beri, En büyük dostu ve düşmanı hiç değişmedi. Aynadaki kişi… Tek başına neler yapabileceğini keşfet!"
.png)
İnsan unutan demek.. Unutmasında sorun yok.. Tekrar tekrar hatırlamalı değil miydi.?
YanıtlaSilÇok güzel bir konuya değinilmiş. Sıkça tekrarlanan amcadan benden bu saatten sonra bir cacık olmaz. Tam dabu zaman olmuyor mu. Değişim bizim elimizde değil. Bununla birlikte dönüşüm muhteşem oluyor tam da olmayacak dediğimiz zamanlarda. Sadece harekete geçmemiz gerekiyor. 🌹
YanıtlaSilİnsanların ortak mazeretlerini çok iyi yakalamışsınız :))) Tebrikler
YanıtlaSilSüre bitmemişse hâlâ umut var demektir 👏
YanıtlaSilTaşı hafifçe oynatmak bile güç olabiliyor ağırlığına göre ve insan bu sebeple değişmekten kaygılanıyor. Oysa taşsız yolun konforunu bilse hiç böyle yapar mı?
YanıtlaSilİnsan başkalarını değiştirmek için uğraşır durur ama asıl kendinde bu konuda başarıya ulaşabiliyormus:)) olumlu yönde değişim ne güzel bir şey... Ellerinize sağlık.
YanıtlaSilBahaneler bitmiyor du hayatı kalıcı sanan insan için. Çözüme harcasa çabayı yanıbaşında bulmazmıydı?
YanıtlaSil
YanıtlaSilHayat seni elemeden sen kendini eleme
Her yaşta insanın dönüşebileceğini ne güzel kaleme almışsınız... Yeter ki istesin... İnsan mutlaka dönüşür... Ama iyi birine ama kötü birine... Elinize sağlık👏🤍
YanıtlaSilYaşıyorsak hala ümit var :)
YanıtlaSilTeşekkürler 🍃
İstek… nereye koymuş olabiliriz? Doğru istekler neler? Problemlerimizin kaynağı burası mı?
YanıtlaSilNefes alıyorsak, umut vardır…
YanıtlaSilBildiğini sandığı noktada insan yanılırmış, çünkü öğrenecek başka şeyler de varmış hele ki o bilgiler hayatı kullanma kılavuzu gibi insana bir ölçü veriyorsa! "Şöyle yaparsan; sonucu böyle olur !" diyen, bana yolumda rehberlik eden!
YanıtlaSilBu nedenle, yol yakınken, faydaya dönük öğrenmeye ve değişip, dönüşmeye devam❤️
Ben değişemem buyum, o değişsin diyenlere... Bu değişmez baksana hep aynı diyenlere... Ümitvari bir yazı olmuş. Kaleminize sağlık...
YanıtlaSilHayatta daha iyi versiyonumuza dönüşmek mümkün ise o zaman yapamam deyince insan kendine set koymuş olmaz mı?
YanıtlaSilKaleminize sağlık
YanıtlaSilAhmet amcanın tatlı gülümsemesi gözümün önünde geldi... Anlamış bir gülümseme... ne hoş...
YanıtlaSilSüre varsa, hala umut var demektir. 👏🏻
YanıtlaSilZamanımız ne zaman dolar bilmiyorum ama elimizden geldiği kadar kaliteli kullanmak gerekir diye düşünüyorum. Birbirimizi yukarı taşıyacak şekilde birbirimize güzel modeller olabiliriz, tabii isteğimizi doğru yere yerleştirebilirsek.... Teşekkür ederiz.
YanıtlaSilİnsanı hayrda Harekete geçirecek gerçek isteklerinin olması
YanıtlaSilÜmit hep var. Yaşam varsa ümit var. Son ana kadar ümit edebilenlerden olabilmek ümidiyle.
YanıtlaSilİsteğini ihtiyacına yerlestirenlerden olalım insAllah
YanıtlaSilHakem düdüğü çalmadan maç bitmez... Nefes alıyorsak vakit var
YanıtlaSilİstek insanı harekete geçiriyor.
YanıtlaSil