YET-TİM
Yuvarlacık gözleri ile etrafı anlamaya
çalışıyordu. Gözlerinin kendisi yuvarlaktı ama o şaşkınlıkla daha da
yuvarlaklaşmıştı. Dudaklarında bir “O” harfi.
Bakan anlardı,
Şaşkınlık nedir?
Bakan anlardı,
Şaşkınlığın çaresizlikle alakasını,
Ne yapacağını bilememe hissini.
Ortada kalakalmıştı. Yoksa kimse yolun
ortasında öyle beklemezdi.
Ancak bilmeyen beklerdi.
Yolda kalınmamasını bilen Samet, yolda
bırakmak istemedi onu. Kucakladı o miniği. Hani minikler hafiftir de bu kadar
mı hafifti?
O an tüy gibi gelmişti ona. Çok istediğinden midir nedir, onu oradan kurtarma çabasından mıdır nedir bilinmez ama her şey kolay olmuştu.
“Korkma küçüğüm, her şey güzel olacak.” dedi.
Sanki bir şeyi anlayabilecekmiş gibi… Veya kendisi
anlatılabilecekmiş gibi…
Anlamak için de anlatmak için de bilinç olması gerekirdi değil mi?
Hem yaşı gereği hem de yaşadıkları gereği şu
anda bilinç yoktu.
O minik eller, o mis koku ne de tatlıydı…
Her yer toz duman altındayken hiçbiri ona
değmemişti. Oysa görüntüsü vardı ama kokusu yoktu tozların. Saçları tozlu ama
boynu mis gibiydi.
Belki de gördüğü bu sahneler onun için,
hayatta karşılaştığı bir yenilikten ibaretti. En nihayetinde hayatı öğreniyor
ve durmadan yeni görüntülerle karşılaşıyordu. Ama kaos ile yeni tanışmıştı.
Ve belki de hayatta çözeceği çok kaos vardı…
Çok fazla problemi
kendi başına çözecekti. Hayatının sorumluluğu ona erken verilmişti. Hesabı henüz yoktu belki
ama öğrenme çoktu.
O çok problemli hayatının etrafında,
Belki de etrafında, ki onun yanında olabilmek
de bir yücelikti nasıl olsa,
Onun Samet abisi gibi birçok abisi olacaktı.
Birçok ablası olacaktı.
Onu yavrusu gibi görenler olacaktı.
Ve işin garip tarafı, insanlar bilmeden ona
güzel yaklaşacaktı.
Girdiği yere bir şey getirecekti. Tarif etmesi
belki kısıtlı.
O getirdiği şey bilinemeyecekti ama
İnsanlar sebepsizce, insanların arasından onu seçecekti.
Onun olduğu sofrada neşe olacaktı.
Ve o aslında yetimken birçok kişiye
yetişecekti.
İnsanlarsa ona yardım ettiğini düşünecekti.
Oysa o kendisi yetişecekti.
Deneyimsel Tasarım Öğretisi insanın mutlu, başarılı olması ve doyumlu ilişkiler yaşaması için tutarlı, faydalı, uygulanabilir ve anlaşılır bilgiler sunar.
&
Milyarlarca insan içinde, 'bir' kişinin ne önemi olabilir ki? Bunun cevabını, o 'bir' kişiye sorun!
YAHYA HAMURCU
&
&
Ne kadar vurucu ve doğru: insanlar ona yardım ettiğini düşünecekti oysa kendisi yetişecekti
YanıtlaSil😔 umarım bizlerin de yetmek ile ilgili bir derdi olur.
YanıtlaSilAğzınıza sağlık... Bazı şeylerin bereketinin tarifi olmaz cidden.. Etrafımızdakilere YET-TİM diyenlerden olalım inşAllah
YanıtlaSilKaleminize sağlık🌸
YanıtlaSilKaleminize sağlık 🍀
YanıtlaSilAllahım bizim de beyaz yönde olarak onların hayatında, yanlarında olmamıza izin ver 🤲🏻
YanıtlaSilİnsanın yetişmesi de anlamakta zorlandığımız bir şey. Sanki her şeyi olan çocuk daha iyi olacakmış gibi ama hayat ne garip değil mi? Aslında yokluk varlığın oluşumuna vesile...
YanıtlaSilKaleminize sağlık 🌱 Aslında acı olan bir şey bu kadar tatlı anlatılabilirdi. Tebrik ediyorum
YanıtlaSilEmeğinize sağlık
YanıtlaSilYetimin sahibi zaten belli aslında.
YanıtlaSilAma kim ona elini uzatırsa onun hayatı yeşerir.
Anlamak için de anlatmak için de BİLİLİNÇ gerekir!!!!
YanıtlaSilNe kadar anlamlı bir yazı elinize sağlık 🍃
YanıtlaSilOnun bulunduğu yer neşe olacaktı..
YanıtlaSilBiz de onlarla neşlenenlerden olalım inşALLAH
Sanki biz ona bir şey veriyorsunuz gibi ama o her ortamda daha fazlasını verecekti. Bunu ancak gerçekten anlamak isteyen anlayabilir. Elinize sağlık
YanıtlaSilVe o aslında yetimken birçok kişiye yetişecekti...
YanıtlaSilKaleminize sağlık 🌿
Gerçek anlamda onlara yet-tim diyebildik mi? Ve yettik mi?
YanıtlaSilKayyum olan, bir yetimi sevgisiz ilgisiz bırakır mı...
YanıtlaSil"Ve işin garip tarafı, insanlar bilmeden ona güzel yaklaşacaktı."
Dışardan dezavantaj gibi gözüken durum ama aslında nasılda ikramlaniyormuș yetim. Teşekkür ederiz güzel ve anlamlı yazınız için.
YanıtlaSilİnsanlar ona yardım ettiğini düşünecekti ama o yetişecekti...
YanıtlaSilne kadar da anlamlı
Kaleminize sağlık, okurken ağlamak ile gülümsemek arasında bırakan bir yazı… Ve aklımda tek bir soru; en son ne zaman bir yetimin başını okşadın?
YanıtlaSilNe güzel bir his birakti, ozellikle de son kisim... girdigi yere tarifsiz bir sey getirmesi...neşeye vesile olmasi...
YanıtlaSilbaşında gorunmez bir taç, omzunda efil efil bir pelerin var gibi...
Herkesin çocuğu oluyordu böylece ☺️
YanıtlaSilYet-tim kuzum demeyi ne çok isterdim o canlarıma
YanıtlaSilYetimin sahibi belli …
YanıtlaSilRabbimin kıymetlisi de belli …
Kıymetlinin kıymetlisine ne kadar kıymet verebiliyoruz önemli olan da bu sanki 😔
ALLAH ın en çok korumaya aldığı evler, yetimlerin olduğu evlerdir. Biz mi yetime bakıyoruz, yetim mi bize ? Bu da nasip işi tabii.
YanıtlaSilİhtiyaç gideren olmak nasip olsun 🤲
YanıtlaSilBazen sÖlerin bittiği anlar olur ne söyleyeceğini bilemez. Söylenecek çok şey vardır ama kelimeler kifayetsiz kalır.
YanıtlaSilAllah herkese ihtiyaç görmeyi nasip etsin
YanıtlaSil