Deneyimsel Öğreti ve Bilinç

İnsanların dikkatini çeken ve aklında yer eden bir siması vardı. En dikkat çekici özelliği ise siyah ve mor karışımı olan saçlarıydı. Herkesin ona bakmasına alışmıştı Arzu ama o sadece telefonuna bakar, kafasını bile kaldırmazdı. Her zaman kendi yolu, kendi seçimi ve kendi fikirleri vardı. Arzu, kendi istediği şekilde yaşardı hayatını. Ne de olsa özgürdü bu hayatta … Üniversiteye başlamasıyla birlikte farklı bir şehre gitmiş ve aile evinden de ayrılmıştı. Üniversiteyi bitirmekte de zorlanıyordu. Ona göre bir yerde sabahtan akşama çalışmak özgürlüğünü kısıtlayan bir şeydi. Özgür olabileceği bir iş ve ortamı istiyordu. Sonunda sevebileceği bir iş bulmuştu, internette içerik üretiyor ve insanlara gösteriyordu. Bundan bir de para kazanıyordu. Bu iş bayağı onun vaktini almaya başlamıştı. Bu yüzden üniversiteyi de uzatmıştı hatta. Son iki yılda o kadar değişmişti ki ailesi bile görse tanıyamayabilirdi. Telefonunda uzun süre vakit geçirmeyi severdi, yeni diziler ve filmler izleyerek ...

Aykut, mahallede herkesin sevdiği, başı sıkıştığında yanına koştuğu, komşu teyzelerin yardımcısı, çocukların ağabeyiydi. Aykut, kırk yaşlarına gelmiş ama hiç evlenmemişti. Bu yüzden komşu teyzeler ona hayırlı kısmet bulmayı görev edinmişlerdi.  Her gördükleri bekar kızı Aykut’a anlatıp onu ikna etmeye çalışıyorlardı. Aykut ise hiçbirini kabul etmiyordu. Aslında onun gönlünde hala üniversite zamanından bu yana unutamadığı Füsun vardı. Neden hala onu unutamamıştı? Füsun’a bağlı mıydı? Bağımlı mıydı? durup düşündü. İlişkilerinin başında ikisi de çok mutluydu. Aykut, Füsun için her şeyi yapmaya hazırdı. Öyle çok emek verdi ki sevdiği kız için, gözlerinin içine bakıp ne istiyorsa itiraz etmeden kabul ediyordu. Onu düşünmeden edemiyordu. Nereye baksa onu görür olmuştu adeta. Füsun da onu seviyordu aslında. Ta ki zaman geçip Aykut için dünya, Füsun’dan ibaret oluncaya kadar… Füsun’u memnun etmek için ne kadar uğraşırsa uğraşsın memnun edemiyordu. Karşılıksız bir sevgi olmuştu sanki. ...