MÜKEMMEL OLMAK ZORUNDA DEĞİLSİN AMA…
Çamurlu kar botlarına gözleri dalmış bakıyordu. Birden daldığı düşüncelerden çıkmak için etrafına bakındı. Dikkatini başka yere çekmek için bir olay, ufak da olsa bir şey aradı. Denize baktı, sahil kenarı nasıl da boştu. Sahi milyonların yaşadığı içi simsiyah, dışı ışıl ışıl bu koca şehirde böylesine az insan pek görülmüş bir şey değildi. Gözleri dış dünyaya, aklı kendi iç dünyasına dönük öylece bankta oturmaya devam etti Beyza.
Herkesin hayatı bir şekilde ilerliyordu… Üniversite arkadaşlarının çoğu kariyerinde iyi yerlere gelmişti. Çevresindeki çoğu insan hatta küçük kardeşi bile evlenmişti. Birkaç arkadaşı cesaretini toplayıp yurt dışına taşınmıştı. Peki ya Beyza? Olduğu yerde sayıyordu ne bir eksik ne bir fazla! Belki de kapıyı vurup çıkmadan önce annesinin söylediği sözler doğruydu.
- Senin hedefin yok Beyza! O yüzden uçurtma gibi sürekli oradan oraya savrulup duruyorsun. Ne istediğini bilmemenin suçunu bizlere yüklemeyi bırak artık!
Ne ağır gelmişti o sözler Beyza’ya, sahi annesi bu dediklerinde haklı mıydı?
Rengarenk sırt çantasından not defterini çıkardı, kalemlerini aldı. Defterin kapağını açmadan gözünü kapattı. Tüm şehrin havasını ciğerlerine doldurdu ve kendine sordu;
“Ne istediğimi biliyor muyum?”
Aslında ne istediğini biliyordu. Neler yapması ve neleri de yapmaması gerektiğini de biliyordu. Nereden başlayacağını bilmiyordu, zaten başlamak da onun için zordu. “Bir şeyi yaptı mı ya en iyisini yapmalı ya da hiç başlamamalı” diye diye bu zamana kadar gelmişti.
Spora bile bu yüzden bir türlü kayıt olamamıştı. O ilk gün spor salonu müdürüyle görüştüğünde kayıt olmuş olsaydı dört aydır spor yapıyor olacaktı. O gün başlayamayışıydı bugünü aynı yapan. Peki nereye kadar böyle devam edecekti?
“Bu sefer izin veremem” diye mırıldandı. Defterin ilk temiz sayfasına mor kalemle “Mükemmel yapmak zorunda değilsin ama başlamak zorundasın” yazdı. Yol almak için önce başlamak gerekiyordu. O kadar çok şey vardı ki! Nereden başlaması gerektiğini düşündü.
En kolayından başlamalıydı. Hem çok zorlanmayacak hem de hayatının bir ucundan tutacaktı. Dizginleri ele almak için, kendisini sevmesi için, mutlu olmak için başlamalıydı. İşi gücü bahane etmeden, her şeyin dört dörtlük olmasını beklemeden yapmalıydı. Dün bitmişti, yarını oluşturan ise bugün yaptıkları veya yapamadıkları idi…
Not aldığı defterini kapatıp çantasına koydu, mis gibi havayı içine çekti. Taksiyle geldiği yolu, yürüyerek gitmeye karar verdi. İlk hedefi belliydi, her gün yürümek. İnsanlık için küçük, Beyza için dev adımlardı bu karar. Her şey yürüdükçe güzelleşiyordu. Başlamış olmanın mı, başarıyor olmanın mı verdiği mutluluktu bu? Ayırt edemiyordu. Tek bildiği ise artık hedefleri vardı, hem de ispatıyla. Defteri de şahitti tüm bu olanlara. Hedefleriyle ilgili aldığı karara süre koymadan hemen başlamanın önemini eve vardığında anlamıştı.
Öyleyse başlamak için şimdiden daha kıymetli bir zaman dilimi var mıydı?
Deneyimsel Tasarım Öğretisi insanın mutlu, başarılı olması ve doyumlu ilişkiler yaşaması için tutarlı, faydalı, uygulanabilir ve anlaşılır bilgiler sunar.
&
.png)
Her şey basit hamle ile başlatabilsek nefse çok söz geçecek..
YanıtlaSilAdım adım hedefe doğru ama her şey tek bir adımla başlıyordu...
YanıtlaSilBaşlamak işin yarısı mıydı :) İnsanın hareketi gerçekten çok kıymetli...
YanıtlaSil👍
SilÇok keyifli bir yazı olmuş 😊
YanıtlaSilBaşlamak aslında en zoru veya farklı bir hamle yapmak. Kaleminize sağlık ne anlamlı bir yazı olmuş..🌻
YanıtlaSilBaşlayınca oluyormuş küçük küçük 💞 kaleminize sağlık
YanıtlaSilOlmaz gibi geliyor insana ama gerçekten oluyor😅
SilUfak demeden adım atmak öyle büyük yerlere varıyor ki...
YanıtlaSilBaşlamak yolun en büyük kısmını oluşturuyordu bazıları için. Mükemmel olmayacağını kabul edip minicik bir hamle ne büyük çözümdü
YanıtlaSilBir şeye karar verdikten sonra küçük de olsa o kararla ilgili bir şey yapmak... Tüm mesele bu karar ver ve hemen başla, çok güzel bir yazı olmuş, kaleminize sağlık
YanıtlaSilİnsanın kendini geliştirmek adına şikayet yerine çözüm üretmeye gitmesi ne akıllıca :)
YanıtlaSilMükemmel yapmak zorunda değilsin ama başlamak zorundasın... Başlamak gerçekten bitirmenin yarısı... Mükkemel olacak mı diye düşünmeden sadece küçük bir adım atmak..
YanıtlaSilEvet... Başlamak için şimdiden daha kıymetli bir zaman dilimi yokk 😊
YanıtlaSilİnsanın mükemmel olmak için çabası kendisine zulümdür.
YanıtlaSilİnsanoğlunun düştüğü tuzaklardan birisi basiti önemsememek. Aslında çivinin ucu ile giriş yapsa devamı gelecek. Ama en zor gelen başlamak. Spor için kıyafetimide alayım başlayacağım… bak şu işe gireyim başlayacağım… demeyip neyse ne diyerek çok düşünmeden başlamak işin en zor kısmını halletmek aslında.
YanıtlaSilÇok sade ama harika bir yazı!!
YanıtlaSilİçimi ferah bir bahar rüzgarı doldurmuş gibi hissettirdi, oynayan çocuk sesi, yolda patlak mısır ve çam kozalağı kokusu, sonra kızarmış yanaklar ve hafif üşümüş ellerle altı yakılan çay...
Başlamak için şimdiden daha kıymetli zaman dilimi var mıydı....?
YanıtlaSilŞimdi başla başlarsan amannn daha sonra dedikçe o daha sonralar hiç gelmiyor
SilHayatta mükemmellik diye bir sey yok…
YanıtlaSilNe önemli ,bir yazı kaleminize sağlık...Büyük değişimler, küçük ve kolay şeylerle başlar...
YanıtlaSilKüçük başlangıçlar büyük varışlar için çok önemli bir adımmış meğer ;)
YanıtlaSilMükemmel olmak zorunda değilsin, sadece adım at 😍
YanıtlaSilHarika yazı için teşekkür ederim 🌷
"O gün başlayamayışıydı bugünü aynı yapan" ne kıymetli bir söz...
YanıtlaSilTam olmaya çalıştıkça olamayan süreçler…
YanıtlaSilBeğenilme ve kabul görme kaygısı, ya beni begenmezlerse düşüncesi insanın peeek çok hedefinden uzaklasmasina sebep oluyor
YanıtlaSilMükemmel olmak zorunda değilsin ama hareketi devam ettirmek zorundasın
YanıtlaSilBaşlamak için çok güzel bir mod olmuş :)
YanıtlaSilHedefi olmayan insan, rüzgarın edişine göre ordan oraya savrulan uçurtma gibi gerçekten. Oysa ki bir uçağa baktığımızda gördüğümüz; varış noktası hedefi belirlemiş ve gideceği istikamet doğrultusunda rüzgar nereden eserse essin ilerlemeye devam ediyor.
YanıtlaSilEvet kalkışı mükemmel olmayabilir, yolcuları sarsabilir ama yeterli yüksekliğe ulaştığında artık dışarıdaki rüzgarı hissetmezsin bile.
İşte bunun içinde gerekli olan hedefi belirlemek, mükemmel olmaya çalışmadan ilk adımı atmak ve gerekli disiplini oluşturmak.
Çok güzel ve yerinde bir metafor 💯
SilDisiplin olduğunda da, önüne çıkan engellerle mücadele edecek gücü oluyor insanın :)
YanıtlaSilMükemmeli değil basiti istikrarlı yapabilmek ne kıymetli bir şey ☺️
YanıtlaSil