HAYALPEREST
Gece pek rahat uyuyamamıştı, sabah kalktığında da havayı kapalı bulunca içi iyice daralmıştı. Belli bugün onun için olumsuz geçecekti.
- Perihan bak demedi deme bugün zor bir gün olacak…
- Niye öyle diyorsun Neriman Abla ne var gün de?
- Yok yok ben bilirim…
Neyi bildiğini anlamadı Perihan ve kahvaltı masasını hazırlamaya devam etti. O sırada telefon çaldı. Arayan Neriman Abla’nın kızı Ezgi idi. Yine ne olduğunu anlamadı Neriman Abla bir hışımla telefonu kapatmıştı…
- Bak ben sana dememiş miydim Perihan bugün zor geçecek diye.
- Ne oldu abla?
- Bizim kız dünya turuna çıkacakmış. Gençmiş, ülke ülke gezip gün doğumunu farklı ülkelerde izleyecekmiş, her gün farklı lezzetleri tadacakmış…
- Genç işte abla heves etmiş.
- Heves etmesinde sorun yok ki Perihan. Ama daha aklı başında hevesler etsin. Gündoğumu izlemek için ülke mi gezilir hem? Güneş her yerde aynı doğup aynı batmıyor mu Allah aşkına! Ülkeleri tanıyacağım kültürlerini öğreneceğim dese neyse ne! Demiştim ama dememiş miydim bugün zor geçecek diye…
Neriman Abla devam etti.
- Biz de genç olduk da ayaklarımız yere basardı canım, 25 yaşına geldi hala hayal dünyasında yaşıyor. Dünya öyle toz pembe değil ki! ama bu kız çocukken de böyleydi. Yaşadıklarından pek ders çıkarmaz, bir yerde sabit kalamaz, bir şeyde karar alır sonra fikir değiştirir. O zaten bu fikrinden de vaz geçecek bak gör. Demedi deme.
Perihan; Neriman Abla’nın endişesini anlamıştı. Bu şekilde hayata tutunmasının zor olacağını düşünüyordu. Bu yüzden Ezgi’nin yaptığı çoğu şeyi eleştiriyor, karşı çıkıyordu. Ezgi de buna kızıyor “Bir kere de beni anla, bana hak ver, mutluluğumla mutlu ol, ne güzel düşünmüşsün kızım de” diye hayıflanıyordu…
Ama Neriman Abla’ya göre Ezgi böyle mutlu olmayacaktı ve onun dediği gibi yaparsa mutlu olacağını düşünüyordu. Aslında kızının kötülüğünü istemiyordu ama onun gibi de bakamıyordu işte.
Ezgi’nin de her istediği olmayacak şeyler değildi aslında ama birbirlerini anlamıyorlardı. Sanki kalın bir duvar örmüşlerdi ve yemin etmişlerdi birbirlerinin fikirlerine karşı çıkmaya. Herkes kendi dilinde konuşuyordu…
Ezgi’ye göre de annesi hayal dünyasındaydı. Annesinin dediği gibi olmazsa sanki dünyada yolunda giden hiçbir şey olmayacaktı.
- Öyle değil mi ama Perihan Abla sen söyle, annemin dediği gibi yapmazsak helak olacağız sanıyor. E hiç mi eğlenmeyelim canım. Niye geldik bu dünyaya eğlenmeyeceksek hiç. Haksız mıyım abla sen söyle.
Tamamen olmasa da herkesin kendine göre haklı olduğu yerler var diye geçirdi içinden Perihan. E peki ortak yerde nasıl buluşacaklardı? Bunun yolu neydi?
Daha dışarıdaki insanın farklılığına sıra gelmeden en yakınlarımızla bile farklıyız.
Kendi ailesi, kardeşleri… İnsanlar ne kadar da farklıydı birbirinden. İstekleri, motivasyonları, beklentileri… Bu yüzden zorlanıyordu insan, bu yüzden korkuyordu. Çünkü kendinden farklı olanı anlamak zordu ve bu kadar farklılığı yönetmeyi bilmediğinde insan gerçekten ne yapacağını şaşırıyordu.
Sahi bu kadar farklılığı anlamlandırabileceği bir yol var mıydı?
İnsan farklılıklarının sebebini anlayamadığında o farklılıkları yönetemiyor.
Peki ya farklılıkların sebebini bilirse? Çözülemez görülen sorunlar çözülebilir olabilir miydi?
&
Deneyimsel Tasarım Öğretisi insanın mutlu, başarılı olması ve doyumlu ilişkiler yaşaması için tutarlı, faydalı, uygulanabilir ve anlaşılır bilgiler sunar.
&
YAHYA HAMURCU
.png)
Bu farklılıklar öyle yerlere varıyor ki gerçekten, davranışlara düşüncelere tepkilere ve dahasına.. Anlayınca çok şey değişiyor:)
YanıtlaSilBizim bircok istegimiz yakinlarimiza absurd geldi, onlarinki de bize... oysa isteklerin olmasi normaldi ama kontrolden cikac ve asirilasan, bizi kontrolu altina alan isteklerimiz sorundu aslinda... iste karsidaki bana hoc hak vermeyince beni o asiriligimdan cikarmasina, istegimi cikarimka uyumlu hale getirmeme yardim etmesine de izin vermiyorum... o zaman once kabul etmekten basliyor hersey sonra cozumler gelecek:)
YanıtlaSilYani ne var canım gün doğumunu farklı ülkelerde izlemek istediysek??? Sen de burnunu çıkarmadın şu evden… hastalık kapacaksın sanki…
YanıtlaSil😂🙈
Ah ne kadar da zor farklılıkları bilmeyen insanın hali…
İnsan kendine benzeyenle ilişki kuruyor. Ama benzemeyenlere karşı cephe alıyor.
YanıtlaSilFarklı olmanın konforunu anladığımızda biraz esnediğimizde hayat kolaylaşıyor aslında... Peki bunu nasıl anlayacağız?
YanıtlaSilFarklıları bildiğimizde insanlardan beklentilerimiz de ona göre oluyor. İnsanı tanıyınca o ilişki de daha keyifli, daha anlaşılır hale geliyor.
YanıtlaSilHer insan birbirinden farklı ve özel. Farklılıklar bizim güzelliklerimiz.
YanıtlaSilFarkı farket dünyada rahat et 😅
YanıtlaSil👍🏻👍🏻👍🏻
YanıtlaSilGerçekten en yakınlarımızla bile ne kadar farklıyız ve bu farklılıklar bizi ne kadar yoruyor bunu özetleyen bir yazı olmuş farklılıklarımızı fark etmek bile ne kadar önemli, farklılıklarımızın sebebini öğrenmek ve çözebilmek nasip olur inşAllah :) Kaleminize sağlık :)
YanıtlaSilKim neyi neden yaptığını anlıyor farklılıkları bildiğinde.. Tahammüllerimiz sabrımız gelişiyor..
YanıtlaSilFarklılıkları kabul ettiğimizde bizde farklılaşıyoruz aslında, iki tarafta birbirine bişeyler katıyor.
YanıtlaSilEmeğinize sağlık🌸
Anlayamadığını çözemiyor insan 🧡
YanıtlaSilKendimiz gibi olanı doğru olmayanı yanlış sanıyoruz. Hâlbuki farklılıklarımız bizi zenginleştiren kısım
YanıtlaSilAh farkı fark etsek zaten
YanıtlaSilAh farkı farketsek çözülecek zaten problemin
YanıtlaSilFarklılıklarımızı bilmediğimizde, karşımızdakini hasta gibi görüyoruz yavaş inadına yapıyor, gıcıklık olsun diye böyle davranıyor zannediyoruz.
YanıtlaSilBilgi Herşey!
“Hiç bilenle, bilmeyen bir olur mu?”
Farklılığı fark etmeden, o farklılığı yönetemiyor insan. Gıcık olduğuyla kalıyor sadece 🤭
YanıtlaSilBu Neriman ablalar kendine zorlaştırıyor biraz hayatı sanki😅
YanıtlaSilBugün kötü geçecek diye de güne başlanmaz ki
O biraz kızının pozitif bakış açısını modellese
Kızı da annesini biraz rahatlatacak seviyede tedbirli olsa bence orta yolu bulurlar gibi
Ah Neriman ah! İnsan doğurduğu evladının farklılığını fark edemiyor.. Ne kadar da az irdeliyoruz..
YanıtlaSilFarklılıkları kabul etmekle ilişkilerimizi dengeye getirebiliyormuşuz… Biraz esneklik, biraz uyum… Ne güzel farkındalıklar oluşturuyorsunuz 👏👏👏
YanıtlaSilKendi gittiğimiz yolun tek doğru yol olduğunu zannediyoruz. Hedef beyaz olduktan sonra farklı yollardan da gidilebileneceğini kabullenemiyoruz çoğu zaman…
YanıtlaSilbizi zenginleştiren bişey olduğunu anlayabilsek çok daha kolay yönetebiliriz farklılıklarımızı.
Ah şu farklılıkları bir kabul edebilsek… Neler değişecek ömrümüzde…
YanıtlaSil