ZAMANE ÇOCUKLARI İŞTE

Zeynep 7 yaşında, çok soru soran, cevaplardan kolay tatmin olmayan, konuşmayı seven bir çocuktu. Annesi, Zeynep’in bitmek bilmeyen, zaman-mekân fark etmeyen soruları için bir çözüm bulmuştu. Zeynep merak ettiği sorular için akşamı bekliyor, akşamları yemekten sonra anne babasıyla birlikte Zeynep’in gün boyu merak edip biriktirdiği sorular üzerine konuşuyorlar, sohbet ediyorlardı. 

Yine sıradan bir gündü, Zeynep ailesiyle birlikte o gün dedesini ziyarete gitmişti. Zeyneplerin evinde televizyon izlenmezdi, dedesi ise akşam haberlerini hiç kaçırmazdı. Annesi akşam yemeğinin bulaşıklarını yıkarken Zeynep, dedesi ile haberlere dalmıştı. Bu demek oluyordu ki Zeynep’in akşam için oldukça sorusu olacaktı. 

- Anne kavga etmek kötü bir şey değil mi? O zaman savaşmak da kötü bir şey olmalı. 

- Bazen insanlar kendilerini savunmak için savaşmak zorunda kalabilir Zeynep çiğim.

- Peki ya çocuklar ve kediler de tehlikeli midir anne?

- Hayır canım, neden tehlikeli olduğunu düşündün ki?

- O zaman hayvanlar ve çocuklar savaşın içinde olmamalı anne değil mi?

- Tabii ki olmamalı.

- Peki anne hayvanların ve çocukların haklarını koruyan birileri var mı?

- Sivil Toplum Kuruluşları ve mahkemeler var.

-Ben haberlerde gördüm, savaş vardı, çocuklar ve hayvanlar ölüyordu ama orada onları koruyan kimse yoktu. Neden yoktu anne? 

Annesi ne diyeceğini bilemedi. Hüzün kaplayan gözleriyle Zeynep’e baktı, çocuğun kafası karışmıştı. 

-Anne, okulda kavga olunca öğretmenimiz bizi uyarıyor. Tekrar olursa Müdür disipline gönderiyor. Rehber öğretmenimiz "kötü davranışlarda bulunan arkadaşlarımızın davranışlarını görmemezlikten gelmeyin, kötü davranışı iyiye çevirmek bizim elimizde" diyor. Haksızlık eden, kavga eden bir arkadaşımız olduğunda toplanıyor ve diğer arkadaşımızı koruyoruz. İnsanlar neden bir araya gelip oradaki çocukları ve kedileri korumuyor? 

Annesi verecek cevap bulamıyor, ağlamamak için de kendini zor tutuyordu.

- Bunlar çok haklı sorular ama cevabı zor sorular Zeynep çiğim. Ne söyleyeceğimi bilemiyorum…

- Anne… Çocuklar ölüyor, hayvanlar ölüyor ve insanlar öylece duruyor. Biz durmayalım anne, bir şey yapalım n’olur…

- Ne yapabiliriz bilmiyorum kızım. Biz tek başımıza ne yapabiliriz ki?

- Bugün dedem haberleri izlerken "zulme karşı gelemiyorsanız bari yanında durmayın, sessiz kalmayın" diye söyleniyordu. Dedem ne demek istedi anne?

- Kötü işler yapanlara destek olmayın, onlara imkân sağlamayın demek istemiş.

- Tamam anladım anne o zaman birlikte çocukların mutlu olduğu bir resim çizelim mi?

- Haydi getir kalemleri.

- Yarın ki soru zamanımızda ‘onlar için ne yapabiliriz’ sorum üzerine konuşabilir miyiz anneciğim?

- Konuşuruz tabii Zeynepciğim hatta senin için araştıracağım. Sahi sessiz kaldıkça zulmü yapanın resmen yanındayız. Yapabileceğimiz mutlaka bir şeyler olmalı ama ne? 

Birlikte çizdikleri resim bitince Zeynep uyumak için odasına geçti. Zeynep uyumuştu ama soruları annesini uyandırmıştı. Tüm gece Zeynep’in merak ederek sorduğu sorular annesinin zihninde döndü durdu. "Ben durmak istemiyorum anne, bir şey yapalım n’olur…"

Zeynep uykuya dalmış ve susmuştu, insanlık susmuştu, herkes uykudaydı ama birilerini hiç uyku tutmadı…

 &

Deneyimsel Tasarım Öğretisi insanın mutlu, başarılı olması ve doyumlu ilişkiler yaşaması için tutarlı, faydalı, uygulanabilir ve anlaşılır bilgiler sunar.

&

"Milyarlarca insan içinde,
'bir' kişinin ne önemi olabilir ki?
Bunun cevabını, o 'bir' kişiye sorun!"

YAHYA HAMURCU

&

&

 KİM KİMDİR

İLİŞKİLERDE USTALIK

BAŞARI PSİKOLOJİSİ