SENİN MESELEN NE?

Leyla günlerdir yaşanan olaylara anlam veremiyordu. Aklı almıyor, canı fena sıkılıyordu. Görüştüğü kişilerle veya gittiği yerde konuyu bir şekilde mesele yaptığı şeye bağlıyordu. Konuştuğu kişiler ya çok ilgisiz ya da hayatlarında farklı meşguliyetleri olan kişilerdi. Kendi bir türlü işin içinden çıkamıyordu. Acaba çevresi ve diğer insanlar nasıl bakıyordu bu meseleye diye merak ediyordu. Sahi merak nasıl oluşur? 

• Neden herkes aynı şeyi merak etmez? Kim neyi, neyden dolayı merak ediyor? 

• İnsan gerçekten merak ettiğinde nasıl tepkiler verir?

Bu gibi sorularla zihni meşgul olmaya başlamıştı. Okul çıkışı annesinin teyzesi olan Necla Teyze’yi ziyarete gidecekti. Belki onunla bu konuyu konuşabilirdi! Ne de olsa bizim gibi farklı meşguliyetleri yoktu ‘ne giysem ne içsem, nereye gitsem’ gibi…  

- Necla Teyze Ortadoğu’daki işgal altındaki topraklar hakkında ne düşünüyorsun? 

- Yavrum ben çocuktum o zamanlarda bu mevzu vardı. Düşün aradan yetmiş sene geçti. Kimler geldi geçti, hala oradaki halk zulme uğramaya devam ediyor.

Elleri açık, gözleri yere bakarak kafasında hala cevabını aradığı soru var gibiydi. Leyla’ya teyzenin görüntüsü hiç de yabancı gelmedi. Bu konu açılınca kutsal topraklar ve orada yaşanan adaletsizlik geliyordu akla. Ama çoğu kimse de “bu bundan dolayı” da diyemiyordu. Belli ki üzerine düşünen, kafa yoran çok insan da yoktu. Neredeyse yüz yıla yakın zamandır işgal edilen topraklar, haksız saldırılar, artık son düzlükte katliam ve soykırıma kadar gelmişti.

Gün geçtikçe sahne daha da yakından görülmeye başlandı. Önce kim nerede ne yapıyor belli değildi. Perde arkasında kıpırdanışlar vardı belli belirsiz. Perde aralandı ve yavaşça açılmaya başladı.

Bombalar, evlerinde şarkı söyleyen, oyun oynayan miniklerin üzerine yağdı.

Aileler parçalandı, kayıplar çoğaldı.

Sessiz çığlıklar, içten akan yaşlar vardı.

Şehri gri bulutlar kapladı.

Sene 2024, tüm dünyada gişe rekoru kıracak film artık gösterimdeydi.

Bilenler, önlerden aldılar biletlerini. Koltuklarında izliyorlar yönettikleri filmi…

Senaryo belli, 

Yönetmen çektiği filmin sahnelerini takip ediyordu, senarist ise oyuncuları…

Peki izleyicilerin durumu neydi? 

Başlarda çoğu insan “Nedir bu olaylar?”, “Neden oluyor?”, “Ne olacak?”, “İki güne biter.” gibi düşüncelere girdi… 

Kimileri; “Ya işte bu uzun zamandır olan bir şey”, “hani ne soruyorsun kurcalama” der gibi... Çünkü insanlar kendi gündemleri ile çok meşgul. Herkesin işi, eşi, evi, çocuğu vardı. Gezmesi, yemesi, içmesi, alışverişi, dinlenmesi vardı. Yani kurulu düzeni, işleyen treni var. Hız almış bir treni ne diye yavaşlatmaya kalkarsın ki?

Ancak işin içinden çıkmak isteyen, treni yavaşlatıp etrafı anlamaya çalışan insanlar da vardı. Ve sonra düşünen, gerçekten merak eden insanlar anladı ki burada büyük bir oyun var.

İşte tam da burada başladı.

Artık düşünen insanlar uyandı.

Dünya uyandı, yüzyıldır süren aşağılama, ırkçılık, haksızlık vardı. Şimdi ise bunu gören ve dur diyenler çoğaldı.

Sahnedeki renkler de netleşir oldu. 

Elinde bitmeyen direnişin sembolü olan bayrak ile karda çocuğu ile yürüyen anne vardı.

Üniversitede haksızlığı protesto eden gençler çoğaldı.

Sermayesi, kirli oyun sahiplerinin olan yerler, ürünler, boykot edilmeye başlandı.

Leylanın da aklını kurcalayan “Ne? Neden?” sorularına cevap buldu. 

Artık meselesi ile nasıl mücadele edeceğinde biliyordu ve bunu mesele yapanlardaydı sıra…

 &

Deneyimsel Tasarım Öğretisi insanın mutlu, başarılı olması ve doyumlu ilişkiler yaşaması için tutarlı, faydalı, uygulanabilir ve anlaşılır bilgiler sunar. 

&

“Bu senin yaşamın…

Bu senin yaşamın ama, beni de ilgilendiriyor!”

Evet, senin yaşamın beni de ilgilendiriyor. Çünkü;

aynı zamanda, aynı seyirci karşısında, aynı sahneyi paylaşıyoruz.

YAHYA HAMURCU

&

&

 KİM KİMDİR  

İLİŞKİLERDE USTALIK

BAŞARI PSİKOLOJİSİ