ÖYLESİNE YAŞAMAK
Kimim ben?
Ben insanım; birilerinin evladı, birinin eşi, birilerinin ebeveyni, birilerinin kiracısı, birilerinin çalışanı, birilerinin komşusu… Her yerde bir sıfatım var ve bu sıfatın da getirdiği sorumluluklar var. Ama en çok insanım ben. Hatalar yapıyorum mesela; bazen farkında olmadan, bazen de güç yetiremediğimden dolayı. Bazen yaptığım şeyin hakkını veremediğim oluyor. Bazen işler istediğim gibi gitmiyor. İnişler ve çıkışlar yaşıyorum; bazı zamanlar mücadelemi arttırmam gerekiyor, bazen bazı şeylere daha fazla zaman ayırmam gerektiği oluyor.
Şimdi geçmişe dönüp bakıyorum da; 40 yıl su gibi akıp gitmiş. Daha dün “18 yaşıma bir girsem” derken, şimdi "18’ime geri dönsem" diyorum. Onca yıl ve sanki taş taş üstüne koyamamışım gibi.
Her yıl sonu yeniden aldığım ve yeni senede öylece kalmış kararlarım… Başka şeyler çıkmış, başka şeyler olmuş, hiç planda olmayan şeyler. Sorumluluğu bende olan hatta bazen sorumluluğu dahi bende olmayan şeylerin kontrolü ben de zannetmişim kendimi.
Bunca yıl yaşanmışlık; sahi insan nelerle oyalanır?
Şu okul bir bitse de işe girsem, istediğim arabayı da alabilsem, çocuklar bir okula başlasa, şu çocuk bir büyüse, ev alabilsem, ah emekli olsam… Derken hepsini omuzlayıp, hepsiyle ilerlemeye çalışmışım.
Saçımı süpürge etmişim de, süpürge saçlı hatunu kim ister diye hiç sormamışım. İrdelememişim ki, öylesine, gelişine yaşamışım hayatı.
Oysa öylesine yaşanmayacak kadar kıymetli değil mi hayat?
Bir kez evleneceğim diye en iyisini isterken her şeyin, bir kez yaşayacağım diye en iyisini ortaya koymamak biraz garip değil mi hiç sormamışım kendime…
Bir kez yaşıyor olma bilinciyle irdelemeden, en iyisini ortaya koymaya çalışmadan yaşadığımız ama en iyilerini istediğimiz hayat… En yakınımızı, kendimizi tanımadan geçip gittiğimiz kısımlar.
Ben nerelerde genellikle hangi tepkileri veririm, sevildiğimi nasıl anlarım? Ya da saçımı süpürge ettiklerimin; hassasiyetleri neler, gıcık oldukları neler, hoşlarına ne gider? Ben nasıl mutlu olurum ya da mutlu olduğumu nasıl ifade ederim? Gözlerimden mi okunur, sözlerime mi yansır, davranışımdan mı anlaşılır? Mutlu edene sarılır mıyım, peki mutlu ettiğim bana sarılarak mutlu olduğunu ifade ediyorsa ve ben ‘bir teşekkür ederim’ demeyi bana çok gördü diye hayıflanıyorsam…
O zaman; gerçekten kimim ben? Peki sen kimsin, ya yıllarımı verdiklerim…
&
Deneyimsel Tasarım Öğretisi insanın mutlu, başarılı olması ve doyumlu ilişkiler yaşaması için tutarlı, faydalı, uygulanabilir ve anlaşılır bilgiler sunar.
&
YAHYA HAMURCU
.png)
İnsanı düşündüren bir yazı olmuş. Zaman hiç durmadan ilerlerken biz neler yapıyoruz? Ne tepki veriyoruz olaylara veya kendimize ?
YanıtlaSilİnsan hızlıca akıp giden zamana yetişeceğim diye bir sürü işe koşturmaya çalışıyor. Halbuki her kararımız iyi bir karardı. En başında... Keşke insan dönüp arkasına baksa... Baksa da kendisine nasıl zulmettiğini görse.. Belki düzelir... Belkli toparlar.. Ama tüm mesele geriye dönüp bakmakta. Şu ana kadar neler yaptım?
YanıtlaSilBu hayat o kadar kıymetli ki sonsuzluk bu hayata bağlıysa o zaman öylesine yaşanır mı? İnsanlar genelde akışına bırak sana haz veriyorsa lezzetli keyifli geliyorsa hayatı öylesine yaşa diyorlar ya... iyi de bu hayatında bir sonu var... Bu hayatıma neye göre dizayn etmeliyim ...💮🤔 bayağı bir düşündüren yazı oldu teşekkürler
YanıtlaSilİnsan dolu olsa gençliğindeki içi boş hallerine dönmek istemez sanki :)
YanıtlaSilKimim ben? O kadar doğru bir soru ki. Sorabilse insan..Kim olduğunu bilen ancak hayatını yonetebiliyor..Öylesine yaşamak değilde, neyi neden yaşadığını bilerek.. Gerçek sorular ise gerçek cevaplar ister :) O zaman; Kim Kimdir? :)
YanıtlaSilHafta içi her gün haftasonunun hayaliyle, bütün yıl 1 veya 2 haftalık yaz tatili hayaliyle yaşadığımızı sanıp yaşlanıyoruz
YanıtlaSilBir durup düşünmek lazım
Ne oluyor nereye gidiyoruz?
İnsan bazen geri dönüp düşğndüğünde hayatı ne kadar boş geçirdiğini fark edebiliyor. Allah razı olsun düşündürücü bir yazı olmuş.
YanıtlaSilNasıl bı yaşam sürmek istiyorum? Bunun için ne yapıyorum?
YanıtlaSilGerçekten kimim ben?
YanıtlaSilÖnce kim olduğumuzu öğrenmeye ihtiyacimiz var yazınızdan anladigim:) sonra da yaşantımda neyi neden yaptığımla ilgili kafa yormak sanki... Elinize sağlık, teşekkürler.
YanıtlaSilKaleminize Sağlık 🍀💞
YanıtlaSilOysa öylesine yaşanmayacak kadar kıymetli değil mi hayat? Hayatın kıymetini bilip yaşamanın hakkını verebilenlerden olmak dileğiyle…
YanıtlaSilİnsan bu yazıyı okuyunca öylesine olmamalı diyor😊
YanıtlaSilGençlere geleceğin farkındalığını,genç olmayanlara da geçmişten ders çıkartmayı hatırlatıcı bir yazı olmuş. elinize sağlık
YanıtlaSilBunca yıl yaşanmışlık; sahi insan nelerle oyalanır?
YanıtlaSilZanlarla yaşamak ne kötü bilmek lazım
YanıtlaSilMakaleyi okurken hayatım gözümün önüne geldi ve kendimi gözden geçirmeme vesile oldu :) Ne güzel anlatılmış, kimim ben? Peki yıllarımı verdiklerim kim? Bunların farkına varabilmenin ne kadar önemli yeri var yaşantımızda, kaleminize sağlık..
YanıtlaSilÖylesine yaşanmış bir 40 yıl.Ne acı 😔
YanıtlaSilKesin olan bir şey var; geldik ve gidiyoruz... Gideceğimiz yer, bu dünyada yapıp ettiklerimize göre şekillenecekse; "Ben kimim ve ne yapıyorum?" sonraya dair önemli bir soru!
YanıtlaSilNe güzel bir yazı… kaleminize sağlık…🌺
YanıtlaSilEvet gerçekten kendimize arada sormamız gereken bir soru
‘kimim ben’
Bir sürü sahnem var ve her sahnemin benden istediği farklı ama ben bütün sahalarımda aynı topla oynamaya çalışıyorum acaba karşımdaki ne ister, nasıl algılar, nasıl aktarır, nasıl anlatırsam anlar veya ben ne istiyorum bu hayattan…
Ve daha da kıymetlisi; ben hayattan bu kadar isterken ben hayata ne verdim… ve hayat benden ne istemişti…
Her günümüz ayrı kıymetli ve hayata her verdiğimiz tepkimiz ayrı kıymetli aslında yeterki onları alıp deneyime çevirip, heybemize koyup yola öyle devam edebilelim…❣️
Ömür dediğin elbetteki geçecek, bitecek. Peki nasıl geçiriyoruz bu ömrü?
YanıtlaSil:( çoğumuzun muhtemelen yıllar geçtikten sonra kendine sorduğu kimim ben sorusu ve yıllar sana keşke daha erken olsaydı dediği bir yazı. Keşkelerimizin iyikilere döndüğü bir hayat yaşamak ümidi ile…
YanıtlaSilKendimizi sorguladığımız bir yazı elinize sağlık
YanıtlaSilİnsan kendine doğru soruları sorduğunda nasıl da cevaplar hemen önünde beliriveriyor...
YanıtlaSilDoğru soruları bulabilmek dileğiyle...
Yıllarımızı veriyoruz, yıllardır gerçekten tanımadıklarımıza :(
YanıtlaSilHayatın içerisinde dünya işleriyle meşgul olduğunda insan zamanın nasıl akıp geçtiğini bilemiyor. Halbuki zaman ve o zamanın içerisinde neye bedel odedigin çok kıymetli.
YanıtlaSilBir kez yaşayacağım hayatta en iyisini ortaya koymak için kendimi ve ilişkide olduğum insanları çok iyi tanımam gerekiyor. Kime nasıl davranacağımı bilirsem hedefime daha hızlı ulaşabilirim. Bunun için önce kendimden başlayıp iyi davranışlarımı daha iyi yaparak, zayıf taraflarımı güçlendirmem gerekiyor.
YanıtlaSilKim olduğumuzu anlamadan karşımızdaki kişiler özürlü zannettiğimiz doğrudur. Deneyimsel Öğretiye kadar tabii. Sebeplerin öğrendiğimiz için ve insana da sebepleri değiştirme hakkı verildiği için kalan süreyi kaliteli yaşattığı için teşekkür ederiz. Yazı içinde teşekkür....
YanıtlaSilÖylesine geçirilen bir yıllar, yaşanmışlıklar …. Ne acı ne kadar da yazık olan ömür….
YanıtlaSilOyalanmışız…
YanıtlaSilHep bir iş çıkmış, oyalanmışız…
Sonra da zamanın ne kadar hızlı geçtiğinden şikayet edip durmuşuz…
Mazeretlerin hiç bir anlamı kalmayana kadar…
tanımlayınca çok şey değişir ...
YanıtlaSilMerve Ay - Harika bir yazı.. elinize sağlık.. eskiye gittim geldim, düşündüm.. ne çabuk geçiyorsun hayat.. doğru geçirebilmek ümidi ile
YanıtlaSilİnsan neyi neden yaptığının amacının farkında olduğunda ölçülü oluyor
YanıtlaSil“Bir kez yaşıyor olma bilinciyle irdelemeden, en iyisini ortaya koymaya çalışmadan yaşadığımız ama en iyilerini istediğimiz hayat… “
YanıtlaSilNe kadar doğru bir tarif olmuş
İnsan bir ömrü hayata neden geldiğini h irdelemeden yaşayıp gidebilir, boşa geçirip ziyan edebilir. En yakınındakileri, saçımı süpürge ettim dediklerini hiç tanıyamadan boşa emek sarfetmiş olarak göçüp gidebilir. Ne mutlu irdeleyip anlayabilenlere.
YanıtlaSilKandini tanıyan insanın yolculuğu biter mi? Kırkında yada ellisinde hep yapamadıklarına üzülen insan yolculuğun güzelliklerini görmezse bu yolculuk ne işe yarar ki! Zaman geçip giderken eskiden kızardım zamana şimdi şu yazıyla bir kez daha anladım baktığında, gördüğünde, aldığında verdiğinde bir amacın varsa kıymetlidir yolculuğun her türlüsü... Yaş kırk olmuş yada yetmiş olmuş, değen biri için yaşadıysak telaş niye? Ne güzel yazmışsınız ÖYLESİNE YAŞAMAK... ÖYLESİ İÇİN YAŞAMAK LA EŞDEĞER OLUR MU HİÇ... HİÇ OLMAK İÇİN YAŞIYORSAK HİÇ GİBİ YAŞAMANIN NESİ YANLIŞ OLA Kİ...Velhasıl kaleminize yüreğinize sağlık alıp götürdünüz beni....
YanıtlaSilKimim ben, sen kimsin, onlar kim, biz kimiz.. gerçeğini bilmek o olay karşısında doğru tepki vermemi sağlıyor…
YanıtlaSil